Column: Beef en The Bear triomferen tijdens de Golden Globes

Heeft de awardshow zich na een periode van schandalen weer herpakt? 

Onlangs vroeg een vakgenoot van de radio me of de Golden Globes diverser zijn geworden. Logische vraag: in 2021 kwam de organisatie van de awardshow nog hevig onder vuur te liggen. Dat was terecht. Deze academy, bestaande uit niet-Amerikaanse, internationale filmjournalisten, bestond uit slechts 87 leden. Die kleine groep bepaalde al jaren wat door de media werd omschreven als de grote opmaat naar de Oscars. Kortom: de Golden Globes waren belangrijk. Nog erger: er was bij de Golden Globes' selectiecommissie geen zwarte filmjournalist te bekennen. Dan is het niet vreemd dat je bij de uiteindelijke nominaties telkens een eenzijdig beeld krijgt van de filmwereld.

Eigenlijk had ik geen vertrouwen meer in de Golden Globes. Of misschien beter geformuleerd: ik zag het niet gebeuren dat de organisatie zich weer zou herpakken. Naïef van me; in Hollywood is men dol op feestjes. En de Golden Globes hadden al járen de reputatie van een ordinair evenement. Het vulgaire broertje van de Oscars. Dat was misschien ook te danken aan komiek Ricky Gervais, die een aantal jaren achtereen alle bekende acteurs en actrices zonder schroom beschimpte. Dat feest is, ook na een aantal coronajaren, weer helemaal terug. Althans, de organisatie moet volgend jaar wel op zoek naar een betere presentator.

Komiek Jo Koy mocht de prijsuitreiking presenteren, maar deed dat met slechte grappen en weinig charisma. Op een gegeven moment pareerde hij de stilte uit het publiek zelfs met het excuus dat hij pas 10 dagen eerder werd gevraagd – een kat, of komiek, in het nauw maakt rare sprongen. Maar de hamvraag is: zegt de uitslag iets over de toename van diversiteit bij de Golden Globes? Want van de 87 leden zijn het er sindsdien een hoop meer geworden. 300 uit 76 landen. Ook meer Nederlandse collega’s zijn toegetreden tot de academy. 

En er is inderdaad iets van verandering zichtbaar, hoewel ik mezelf telkens op mijn sceptische hart moet drukken dat ik niet al te voorbarig moet zijn. Niettemin is het een mooi gegeven dat Lily Gladstone (wiens voorouders behoren tot de oorspronkelijke bewoners van de Verenigde Staten) een trofee won voor haar rol als Osage-vrouw in Killers of the Flower Moon. Maar even naar televisiegebied: Beef en The Bear wonnen in hun categorie álles. Beef is een vehikel voor Ali Wong en Steven Yeun. Wong heeft Chinese en Vietnamese roots; Yeun werd geboren in Seoul. Ik benadruk hun afkomst omdat het 20 jaar geleden bijna ondenkbaar zou zijn dat twee Aziatische Amerikanen de hoofdrol zouden spelen in een televisieserie.

Dat zou niet ‘verkopen’, zou het devies zijn geweest vanuit de film- en televisiestudio’s. Blijkt natuurlijk onzin. En dat de serie bij de Golden Globes werd uitgeroepen tot beste minireeks, en Yeun en Wong ook wonnen voor hun acteerwerk, spreekt boekdelen. De Golden Globes hebben het misschien nog niet helemaal begrepen. Maar er worden stappen gemaakt. En hoe zit het dan met The Bear? Tja, daar kan ik nog niets van zeggen. Ja, ook die serie werd rijkelijk bekroond. Maar tot mijn grote schaamte heb ik, ondanks aanbevelingen van verschillende collega’s, nog geen minuut van die serie gezien.

Daar werd ik tijdens de Golden Globes weer fijntjes aan herinnerd. Aankomend weekend weet ik dus wat me te wachten staat.

Omar Larabi en Bregtje Schudel schrijven per toerbeurt wekelijks over wat hen opvalt op het gebied van series en/of films.