Voor het detective-gedeelte hoef je C.B. Strike niet te kijken, voor de hoofdrolspelers wel.
Voor fictieve privé-detectives hoort het bij hun taakomschrijving: van Sherlock Holmes tot Sam Spade / Humphrey Bogart, van Angel tot Dirk Gently , van Jessica Jones tot Veronica Mars, allemaal behoren ze – in meer of mindere mate – tot de buitenbeentjes van hun samenleving. Meestal omdat ze excentriek, zelfdestructief of getraumatiseerd zijn, of alles tegelijk.
Ook het werk- en privéleven van Comoran Strike (Tom Burke) is een zooitje. Zijn werk als militair in Afghanistan kostte hem een been en zijn baan als privé-detective ruïneerde zijn relatie, met als gevolg dat zijn bedompte Londense kantoortje nu ook zijn thuis is. De komst van de montere uitzendkracht Robin Ellacott (Holliday Grainger) brengt een onverwacht frisse wind. Samen bijten ze zich vast in drie lugubere zaken: De ‘zelfmoord’ van een supermodel, de mysterieuze verdwijning van een schrijver en de plotselinge verschijning van een afgezaagd been (Comoran: ‘En het is niet eens mijn maat!’).
Voor het detective-gedeelte hoef je C.B. Strike, naar de boekenreeks van Robert Galbraith (pseudoniem van J.K. Rowling), eigenlijk niet te kijken. De moorden zijn gruwelijk, maar voelen ook als overkill – bijvoorbeeld in de scène waarin een vrouw eerst een veiligheidsspeld door haar borst spelt, om vervolgens haar hoofd in een oven te stoppen. Omdat ieder mysterie wordt uitgesmeerd over twee, soms zelfs drie afleveringen is ook de weg naar de ontknoping een stuk ingewikkelder en langdradiger dan deze had hoeven zijn.
De twee hoofdrolspelers maken een hoop goed. Burke en Grainger hebben een leuke chemie samen, maar uiteindelijk is het de medemenselijkheid van Comoran Strike waarmee hij zich van zijn cynische collega-detectives weet te onderscheiden. Wanneer de moeder van Robins jaloerse verloofde Matthew (Kerr Logan) plotseling overlijdt geeft Comoran haar alle ruimte. ‘Ik ga je niet vragen om je relatie te verknallen voor deze baan. Neem alle tijd die je nodig hebt.’ Het maakt hem meer Keith (vader van Veronica) Mars dan Sherlock Holmes of Sam Spade. Een eendimensionale eikel als Matthew is dan ook eigenlijk geen concurrent.