Ondanks de sombere framing betreedt Baby de gebaande paden van het coming-of-age-genre.
Prostitutie, drugshandel en verkeerde keuzes. Het leven voor de bevoorrechte Romeinse middelbare scholieren gaat niet over rozen. De zesdelige Italiaanse dramaserie Baby is losjes gebaseerd op een prostitutieschandaal uit 2014, alwaar twee tienermeisjes uit de rijke wijk Parioli in Rome seks verkochten om dure merkspullen te kopen.
In Baby volg je de welgestelde Chiara (Benedetta Porcaroli), een jong meisje ontgoocheld door haar bevoorrechte leven. Hier komt verandering in wanneer ze Ludovica (Alice Pagani) ontmoet, een extraverte leerling die in het geheim geld nodig heeft. Uit verveling, maar ook door wanhoop, trekt Ludovica Chiara mee in de wereld van minderjarige prostituees. Ondertussen probeert klasgenoot Damiano (Riccardo Mandolini) zin te geven aan zijn leven door drugs te dealen op feestjes, en hij lijkt in Chiara een geestverwant te hebben gevonden.
Aan het einde van het eerste seizoen had Chiara gebroken met haar vriendengroep, wegens haar relatie met Ludovica. Ludovica kwam in het nauw door de pooier Saverio (Paolo Calabresi), maar Damiano veroorzaakte een auto-ongeluk waardoor Saverio in het ziekenhuis terechtkwam. Hij was niet op de hoogte van het feit dat de man de meisjes verkoopt voor seks, maar wist alleen dat de veel oudere man Ludovica bijna verkrachtte. Damiano staat nu in het krijt bij Fiore (Giuseppe Maggio), de neef van Saverio en de zogenaamde ex-vriend van Ludovica.
‘We beseffen niet dat onze keuzes alles veranderen, of het boeit ons niet’, aldus de peinzende voice-over van Chiara, terwijl ze met een oudere, gesoigneerde heer in de lift van een hotel staat. Hoewel de culturele associatie met het echte schandaal Baby een scherp randje geeft, blijft het opmerkelijk hoe nietszeggend de serie eigenlijk is. Maker Antonio Le Fosse lijkt minder geïnteresseerd in het schandaal, maar eerder in de kenmerken van typische tienerdrama’s, ofwel liefdesdriehoeken, mislukte drugsdeals, emotionele afpersing en ontluikende seksualiteit. Daarnaast gaat het toevallig ook over jonge meisjes die steeds dieper afdalen in de wereld van illegale prostitutie.
In het eerste seizoen lag de focus op het ontrafelen van de motivaties van de bevoorrechte meisjes. Desondanks was het antwoord op de vraag - waarom ze betrokken raakten bij het sekswerk - nooit genuanceerd genoeg. Nu komt Ludovica in aanraking met een klant die na de eerste kennismaking al snel aangeeft: 'Ik ga niet met minderjarigen, sorry.’ De man met een moreel kompas blijkt later haar haar nieuwe docent geschiedenis en filosofie te zijn. Er komt nu een lichte verschuiving in de portrettering van de volwassenen die betrokken zijn bij de minderjarige prostitutie.
Baby is niet scherp genoeg om inzichtelijk te zijn, en daarnaast kan het niet naar schaamteloze, soapy perikelen à la de Spaanse serie Elite grijpen, wanneer Chiara, Ludovica en consorten steeds dommere keuzes maken. Gelukkig weet de jonge cast genoeg met het materiaal te spelen om het matige script te compenseren.