Nieuwe wet geeft thuishulp meer rechten, maar soms óók fors minder loon

Je hebt een beperking of een ziekte, maar staat midden in het leven. Alleen heb je elke dag hulp nodig bij een aantal praktische dingen. Dat regel je met een persoonsgebonden budget, ook wel bekend als een pgb. Maar door een nieuwe wet moet je per 1 januari je thuishulp vragen om een kwart van het loon in te leveren. Hoe kan dat en wat zijn de gevolgen?

Het gaat hierbij om een wetsvoorstel aanpassing Regeling diensten aan huis (Rdah) die op 1 januari 2026 zou moeten ingaan, maar nog door het parlement moet worden behandeld.

De wet is het gevolg is van een rechtelijke uitspraak van de Centrale Raad van Beroep in 2023 waarin is uitgesproken dat zorgverleners met een arbeidsovereenkomst werknemers zijn met alle bijbehorende werknemersrechten. Dus óók de thuishulp die betaald wordt vanuit een persoonsgebonden budget.

De budgethouders die de noodzakelijke thuishulp krijgen waren altijd al werkgevers, maar waren ontheven van de verantwoordelijkheden en lasten die daarbij horen. Mits ze de hulp per zorgverlener voor maximaal 3 dagen per week krijgen. Omdat de budgethouders vaak met een pool van zorgverleners werken, is dat vaak het geval.

De nieuwe wet die lang is voorbereid, zou dit najaar als hamerstuk geruisloos door Tweede en Eerste Kamer worden geloodst om per 1 januari 2026 in te gaan. Alle systemen zijn voorbereid en alle seinen staan op groen, schreef minister Mariëlle Paul van Sociale Zaken en Werkgelegenheid geruststellend aan het parlement. En of de kamerleden maar even haast wilden maken.

André Flach, Tweede Kamerlid voor de SGP, trapte op de rem. Hij ziet grote problemen voor een specifieke groep budgethouders. Want hoewel de seinen voor de overheid op groen staan, geldt dat niet voor alle mensen met een beperking of ziekte die nu alle plichten en lasten van een werkgever erbij krijgen. Sterker nog, een deel van hen heeft nog geen idee wat erop hen afkomt.

Belangrijkste zorg is de werkgeverspremies die ze nu ineens moeten betalen voor hun zorgverleners. Dat is al gauw een kwart van hun budget. Voor de zorgontvangers die hun pgb uitgekeerd krijgen via de Wet langdurige zorg, de Jeugdwet of de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) komt er voor een periode van twee jaar een compensatie.

Maar wie het budget vanuit de Zorgverzekeringswet krijgt, ontvangt niets erbij. Omdat ze niet kunnen bezuinigen op de uren zorg zelf, zijn ze gedwongen om met hun zorgverleners nieuwe afspraken te maken. Of die maar even genoegen willen nemen met ongeveer een kwart minder loon voor hun belangrijke werk. Het gevolg kan zijn dat de zorgverlener zegt: dat doe ik niet. En dan zit de pgb'er ineens zonder hulp.

De belangenvereniging voor mensen met een pgb heeft voor iedereen die hiermee te maken heeft of meer wil weten een overzichtelijke webpagina gemaakt. Die vind je via de button hieronder.

De minister en de Tweede Kamer zijn nu aan zet, maar vooralsnog blijft de invoeringsdatum per 1 januari 2026 staan. Ze gaan deze week nog met elkaar in gesprek.

De minister wil nog wel in gesprek met deze specifieke groep mensen met een pgb al gauw enkele duizenden, maar wil niet op voorhand toezeggen of ze hen nog tegemoet gaat komen. Ze begrijpt hun zorgen, maar wil geen valse verwachtingen wekken, zegt ze in een interview met Kassa.

De zorgverzekeraars laten in een reactie aan Kassa weten dat zij slechts uitvoerders van de Zorgverzekeringswet zijn en geen extra budget beschikbaar stellen om ook deze groep te compenseren. "Dit is niet onze verantwoordelijkheid, mensen moeten bij de overheid zijn", is hun standpunt.

De vragen van Kassa én de volledige reactie van Zorgverzekeraars Nederland vind je hieronder (.pdf)