Trauma en wetenschap
Het was van tevoren al een veelbesproken optreden, psychiater en trauma-expert Bessel van der Kolk die de laatste Zomergast van dit jaar was bij de VPRO. Het ongekende dieptepunt vormde een ingezonden brief van drie wetenschappers in de Volkskrant die repten over mogelijke desastreuze gevolgen van wat Van der Kolk zou gaan vertellen, en ook nog iets over publiek geld wat hier niet aan zou mogen worden besteed.
Even de feiten: Bessel van der Kolk is een wereldberoemde man, vooral vanwege zijn internationale bestseller ‘The body keeps the score’. Geboren in Nederland, maar al decennia wonend en werkend in Boston. Hij heeft tientallen jaren ervaring als onderzoeker én therapeut van trauma, een schaarse combinatie. Veel wetenschappers zien nooit de mensen die lijden aan trauma’s en veel therapeuten doen niet aan wetenschap. De kloof wordt steeds groter, en Van der Kolk is een van de weinige mensen die daar wellicht nog een brug kan slaan. Dat hij de tachtig al nadert is geen goed teken: er is haast geboden.
Het was een zeer interessante uitzending, met heel veel basale informatie. De professionals zullen veel al hebben geweten, maar als educatie voor de geïnteresseerde leek was het een schitterende uitzending. Nog drie weken online terug te kijken.
Werden er niet-wetenschappelijke uitlatingen gedaan? Ik heb er nul geteld. Is deze man gevaarlijk? Kijk vijf minuten en je weet wel beter.
Wat niet aan de orde kwam, en Van der Kolk heeft vermoedelijk ook te weinig inzicht in de Nederlandse situatie, is de manier waarop wij in Nederland de hulp aan mensen met traumatische ervaringen hebben georganiseerd. Het moet allemaal ‘evidence based’ zijn van onze zorgverzekeraars, dus de yoga, dans en muziek die hij propageerde worden bij ons niet vergoed. De vraag is wel wat de ruim 500.000 kijkers die de uitzending trok daarvan vinden. Ze zijn allemaal beschikbaar, ook in ons land, de therapeutische interventies die kunnen werken. Je moet ze alleen wel weten te vinden. En er is nog veel meer, dat niet aan de orde kwam in de uitzending: running-therapie, EFT (smarttapping) en familieopstellingen bijvoorbeeld. Zullen we eens de handen ineenslaan, zorginnovatie rond de integrale benadering van lichaam en geest?
Praat mee
Reacties (55)
Bessel van der Kolk heeft gesproken. Prima dat er mensen zijn , die het maar vaag gezwets vinden. Voor mensen met trauma, is veel waarschijnlijk herkenbaar van wat hij verteld. En dat is denk ik het aller belangrijkst. https://www.linkedin.com/posts/daisy-mens-petrona-claase-37447190_trauma-traumasporen-jeugdzorg-activity-6970983090785509376-DdMf?utm_source=share&utm_medium=member_ios
Gisteravond heb ik de uitzending teruggekeken. Wat een fijne man! En wat hebben ‘we’ (lees verzekeringen en angstige wetenschappers) dan een beperkte blik! Zelf ben ik hypnotherapeut (met 5-jarige post hbo-opleiding) en ik herkende veel. Zo fijn om die verbinding te ervaren in plaats van de rigide houding die ik nog wel eens tegenkom in de reguliere GGZ. Ook blij met Bram Bakker die dit, door zijn publieke optredens, ook meer openbreekt. Hartelijke groet, Maaike Buurman
En niet te vergeten, psychotherapie met ervaringsgerichte elementen zoals natuur en dieren, honden en paarden.
Ik ben het met Bram Bakker meer dan eens dat het een ongekende heftige en onprofessionele aanval is van drie wetenschappers die zelf niet actief zijn met het behandelen van mensen met heftige trauma's. En ik ben diep teleurgesteld in de Volkskrant dat deze mensen een podium krijgen met een ingezonden brief waarbij het natuurlijk wel gaat om vrije meningsuiting. Het is pijnlijk voor Bessel van der Kolk en velen met hem. Ik ken talloze voorbeelden van mensen die trauma's oplopen door de wijze waarop onze bureaucratische en onmenselijke autoriteiten met hen omgaan. Zij zij moe van het vechten en ook te moe om in actie te komen. Wie doet dat voor hen? Ik draag mijn steentje bij binnen mijn mogelijkheden, sta niet aan de kant. Bram verzin een list! Of zullen we met zijn allen gaan dansen?
Een heerlijke aflevering van Zomergasten. Fijne man en goede fragmenten. Over wat werkt en wat niet werkt is veel te doen hieronder. Er zijn volgens mij diverse aandoeningen die vaak goed behandelbaar zijn volgens protocol. Ook daarvoor geldt niet 'one size fits all'. Maar wel 'one size fits many'. Daarnaast is er een aanzienlijke groep die maatwerk vergt. En die groep moet zelf vaak met vallen en opstaan leren dat ze niet in de mal van verzekerde zorg past en verder kijken. In mijn ervaring moet je een goede therapeut goed zoeken en je afvragen of deze bij je past en of je ermee verder komt. Lastig en financieel ook niet altijd eenvoudig. Maar ze bestaan wel. Dat vergt echter lagere verwachtingen mbt de standaard en een zoektocht naar de juiste maat. En dat is een modern probleem imo. Mensen eisen standaard oplossingen, alsof het hun recht is. Maar dat kan helemaal niet, dat is niet te betalen voor de maatschappij. EMDR deed bij mij niets voor kindertijdtrauma. Bij nieuw trauma zou ik toch zo weer intekenen. Tot slot, het is jammer dat support groups zoals in Amerika in zwang zo weinig bestaan in NL. Ook als je het fragment van Desmond Tutu bekijkt; ja, dans en zang. Maar ook: samen in hetzelfde schuitje, je muren naar beneden kunnen laten, vertellen, samen breken, samen huilen en samen opknappen. Ik ben geen expert, maar denk toch dat het enorm helpt, in ieder geval in gevallen waarin mensen iets is overkomen waar ze (te) weinig controle over konden uitoefenen.
In verband met wat Bessel van der Kolk aangeeft over zang en dans, kan ik als psychiatrisch verpleegkundige meegeven dat muziek voor iedere psychiatrisch patiënt een heilzame werking heeft. Het zou eigenlijk verplichte kost moeten zijn in programma’s wat instellingen aanbieden! Kijk maar naar ouderenzorg en de zang uurtjes die worden aangeboden.
ik wordt zo onpasselijk van lieden op rechts die steeds roeptoeteren dat er ‘geen publiek geld naar NPO/publieke omroepen/media mag gaan’. als iets hén niet goed uitkomt!! ze willen maar al te graag, ä la 300 jaar terug, de adel + de kerk het volk dom en arm laten houden. ondertussen profiteren ze wél van het publieke geld dat verzameld is t.b.v. wegen, bruggen [vroempartij] onderwijs waardoor zij {rechter ballen politici] op die plek komen, subsidies aan bedrijven [winsten stromen niet terug] etc het is al erg genoeg dat er geen vertier meer op tv mag door hun gezeur. EMDR ervaren, mooie, makkelijk toegankelijke techniek die werkt. na ’n paar x trauma van recente bedreiging verwerkt. ik ben banger van ‘3 wetenschappers’ die mij informatie willen onthouden die door ’n redactie van de VPRO is geverifieerd dan van wat deze man te zeggen / laten zien had.
Evidence based lijkt me een prima uitgangspunt voor ons zorgsysteem. Natuurlijk zal zang en dans bijdragen aan het geluksgevoel van een neerslachtig persoon, net als een goed gesprek dat doet of het gebruik van homeopathische middelen. Maar daar gaat het niet om. Omdat we niet alles kunnen vergoeden - ons zorgstelsel is naar rato een van de duurste op aarde - is een systeem opgezet dat het kaf en het koren moet scheiden. Wat van der Kolk vertelde was inderdaad nogal basic. Weinig schokkends of nieuws gehoord, het had in de Viva of Linda kunnen staan. Het was interessant genoeg om een avond mee te vullen. Zijn ideeën over psychotherapie klinken nogal gedateerd. In de jaren 70 was er ook zo'n golf. We hadden Dennendal en Den Dolder. Het zorgde voor beroering, niet alleen onder de bevolking maar ook onder artsen. 50 jaar later zien we de golf terug komen. En precies op tijd om in tijdsgeest opgenomen te worden. Past dit niet wonderwel in de anti vax beweging waarin holisme het toverwoord is en het idee dat mensen zelf wel uitmaken wat goed voor ze is. Is er daarom zoveel kritiek op de briefschrijvers in de Volkskrant? Het woord therapeutische kwakzalverij komt onwillekeurig bij me op.
Wat Van der Kolk te vertellen had was zeker interessant voor de niet psychiatrisch opgeleide kijker. De vergelijking met de jaren zeventig is te gemakkelijk. Het is nu eenmaal zo dat een te gesloten, traditionele wetenschapsopvatting op dit gebied tot onnodige beperkingen leidt, en een meer holistische benadering meer mogelijkheden biedt. De mens is geen machine met staalvaste wetmatigheden. Een benadering als die van de schrijver en b.v. drs H.C. Q.T. hieronder lijkt me realistischer en vruchtbaarder.
Nederland gaf in 2018 en 2019 10 procent van het bruto binnenlands product uit aan gezondheidszorg. Binnen Europa geven 9 landen meer en 21 landen minder uit. Dat is dus beslist niet één van de duurste van de wereld. VdKolk plaatsen aan de kant van de warrige holisten is pertinente nonsens.
Evidence based zou ook in de psychotherapie het uitgangspunt moeten zijn. Het gevaar van kwalzalverij ligt altijd op de loer. Helaas kan ook iedereen zich therapeut noemen ook zonder relevante opleiding.
Over psychiatrie, 'evidence-based medicine', en neurobiologie (II) - ‘Evidence-based’ heeft een Nederlands pendant: ‘bewezen effectief’. Ik heb persoonlijk meegemaakt dat twee therapeuten dit over hun methodes aan cliënten meldden, cliënten die te goeder trouw aannamen dat dat ook waar moest zijn (het effect van een titel en een witte jas). Geloof me: als dat bewijs al ‘hard’ is, dan gaat het om kleine ‘significanties’, soms zie je zelfs ‘tenderend naar significantie’ (in het Engels). Zo wordt een menswetenschap, de psychiatrie, teruggebracht tot iets in een ontoegankelijk gebouw waar de ‘experts’ intern hun dingetjes doen met meetapparaten, scanners, rekenmachines; de mens, de patiënt wordt eerst gereduceerd tot zijn of haar hersenen, en die worden op hun beurt weer uiteengerafeld in ‘gebiedjes van aandacht’, neuronen, witte stof, ventrikels, transmitters, receptoren, stroompjes, frequenties, en nog heel veel meer. We hadden ‘the Era of the Gene’ en ‘the Decade of the Brain’. Die hebben op het gebied van de geestelijke nood veel minder gebracht dan men pretendeerde. En dat is o zo begrijpelijk. Wie alleen nog aan ontleden doet verliest geheel het zicht op het menselijke geheel. Mensen zijn mensen: geen twee zijn hetzelfde, elk heeft een volstrekt eigen en éénmalig verhaal, ieder is sterfelijk, en cultuur en omgeving zijn in alles essentiëel.
U bent érg goed op de hoogte van de Bommelsaga óf u bent niet goed op de hoogte met de moderne psychiatrische behandelwijze.
@ Bouwman2 - jammer voor jou. Ik ben bijzonder goed op de hoogte van datgene waarover ik schrijf. Wat is een 'Bommelsaga'? Als je het zo brengt, dan interesseert me het niets. Tenzij het over Marten Toonder gaat. Mocht je verwijzingen naar wetenschappelijke bevindingen willen, dan kan ik je er tientallen van de hoogste kwaliteit zomaar gratis en voor niks bieden, kerel.
drs, je hebt wel een beetje geforceerde kijk op zaken. Denk je nu echt dat evidence based betekent dat artsen gaan tellen hoeveel blauwe stipjes iemand in zijn frontale cortex heeft en daar het succes van een behandeling op baseren? Omdat je terecht stelt dat geen twee mensen gelijk zijn en dus al die stipjes niets zeggen, is het de patiënt of de cliënt zelf die uitspreekt of een behandeling succesvol was. Voor de rest is je bijdrage weinig relevant. Veel klokken gehoord maar weinig klepels gevonden. Of zoals Bouwman zegt, met een hoog Bommelgehalte. Als u begrijpt wat ik bedoel.
@ Martin van der Linde - wees gerust. Ik weet van de hoed en de rand. Ik heb me met de neurobiologie zelf bezig gehouden, en vele artikelen gelezen over onze hersenen en aandoeningen als chronische depressie, angststoornissen, autisme, verslaving, en schizofrenie. Ik vrees dat je 'evidence-based' al te letterlijk en al te degelijk opvat. Een patiënt kan zeggen: ik voel me beter, frisser, opgemonterd. Dat wil ik graag geloven. Maar er zijn voetangels en klemmen. Eén voorbeeldje van vele: iemand zei blij tegen me, na een EMDR-behandeling: ik ben 75% trauma-vrij. Dat was door de therapeut aan betrokkene zo verteld. Die geloofde dat voetstoots. Zo een mededeling vind ik uitermate betwistbaar. Alsof je een genezing op dit gebied überhaupt in procenten kunt uitdrukken. Risico's: met zulke uitspraken kan de behandelaar iemand tijdelijk opvrolijken. Én zijn eigen status flink opkrikken. EMDR is controversiëel. En dat zal zo blijven. Evidence-based? Zou er dan nog altijd kritiek mogelijk zijn? Dit gaat niet samen. (Dit is niet om mensen hier en in dit debatje onzeker te maken; zijn ze opgeknapt na EMDR, dan is dat toe te juichen. Ik vind het wel goed om het begrip 'evidence-based' van zijn imposante maar onterechte lading te ontdoen. In mijn optiek is het duurdoenerij, bombast.)
Heb het gezien en met name opgelet tijdens het stukje over therapie met MDMA. Betreffende veteraan ziet er niet stony melony uit maar wel kalm en rustig. Met LSD kun je allerhande verslavingsvormen wegpoetsen. Wat dat betreft is er wat ellende op te lossen. Als iedereen dat wil natuurlijk. Ben er zeer positief er over. Dat van die oogbewegingen na traumatische herinneren heb ik direct even uitgeprobeerd. Wel jammer dat Abbring sjtopped.... Heeft ze toch nog maar mooi het grote "is dat nou echt allemaal diep water?" mysterie opgelost. Wat van der Kolk vertelde over z'n kinderjaren in Scheveningen sprak me wel aan. Is net een paar jaar nadat mijn Oma tijdens de hongerwinter uit Scheveningen vertrokken is.
Over psychiatrie, 'evidence-based medicine', en neurobiologie (I) - een aanzienlijk segment van de hedendaagse psychiatrie vormt een alliantie met de neurowetenschappen. De beoefenaren bewegen zich in de biologische psychiatrie. Al twintig jaar lang zijn de beeldvormende technieken (fMRI is er daar één van) heel populair. We kennen allemaal de kunstmatig ingekleurde afbeeldingen van hersenscans uit de populaire media. Ach, veel van deze berichten zijn een pop-wetenschap op zichzelf gaan vormen, menig ‘wetenschappelijk’ artikel zelf en de kranteberichten erbij. Ze zijn zo leuk. Al gauw kun je als leek op feestjes erover meepraten. Je doet een cursus om je eigen brein te trainen, dit met het oog op extra 'neuro-power'. (Toen economen en psychiaters zichzelf als beoefenaren van exacte wetenschappen gingen beschouwen, ging er op veel gebieden veel mis. Mensen zijn geen machines; en reductionistisch materialisme is volstrekt uit boze. Deze veranderingen hebben alleen veel leuke borrelpraat opgeleverd; in de echte buitenwereld kwam er geen vooruitgang.) Wat verzekeraars eisen is flauwe kul. Die lui zijn niet op de hoogte, ze doen maar wat. Louter rationeel bijeengecalculeerde evidentie uit de wereld van de behandelingen is een farce, veelal gecontrueerd met rommelstatistiek. Er wordt opmerkelijk vaak naar gewenste uitkomsten toegewerkt. De bias is groot, en 'outliers' worden weggemoffeld. Waarom? Omdat het kapitalen schuift.
Ha H., Hoewel off topic, maar welke econoom ben je ooit tegengekomen die suggereerde dat economie een exacte wetenschap is? Echt we weten heus wel dat we niet precies kunnen bepalen wat het inflatiecijfer is ( voor het land, laat staan een specifiek individu). We weten dat we de kostprijs van een vaccin (of kg kaas) echt niet precies kunnen berekenen. En als een accountant de jaarrekening van een bedrijf goedkeurt, dan is staat de waarde van bijvoorbeeld het onroerend goed of de machines echt niet tot op de duizend euro nauwkeurig in de boeken. Misschien dat leken de indruk hebben dat onze berekeningen exact zijn, maar wij weten echt beter hoor. Maar waarom zou je al die dingen trouwens exact juist moeten weten? Tot welke betere beslissingen leidt dat? En is het kul wat verzekeraars besluiten? Kan, maar misschien is volksdansen voor mensen met een psychose dat ook. En al die niet- exacte wetenschappen kunnen waarschijnlijk een mooi beeld geven van wat kansrijke remedies zijn en wat niet. En nee, dat klopt vast niet exact, maar zolang je iets van onzekerheid en kansberekening begrijpt, geeft het toch aardig houvast. En is scheikunde een exacte wetenschap? Best wel, maar daarmee kun je nog niet exact voorspellen wat een stofje doet in de hersenen. Kortom, elke wetenschap past toch een bepaalde mate van bescheidenheid
Ik lees hier op de site nogal wat reacties van mensen die het eens zijn met de stelling van Bakker dat de ingezonden brief van (vermaarde) vakbroeders van Van der Kolk nooit geplaatst had mogen worden. Misschien wil Bakker daarmee de tere kijkerszieltjes beschermingen tegen een debat over verschillen van inzicht in de wetenschap. Of wil hij dat alleen controversiële meningen een podium krijgen - of gangbare als je dat liever hoort - en andere meningen niet. Daarmee doet hij dus hetzelfde als de briefschrijvers. Maar dan inhoudelijk. De eerste vraag kan luiden: bestaan die verdrongen herinneringen aan zulke intense gebeurtenissen als incest, moordpogingen en dergelijke? Criticaster zeggen: niemand vergat dat hij in een concentratiekamp zat, waarom dan wel een incestverleden? Nu kun je stellen dat je een kampverleden met iedereen deelt - iedereen wist ervan - en juist bij incest is daar geen sprake van, maar die verklaring laat veel losse eindjes open. Zou een trauma ook 'aangepraat' kunnen worden in een zoektocht onbestemd ongemak en tal van symptomen te verklaren. Denk aan eetstoornissen, bindingsangst, faalangst, promiscue gedrag etc..? We willen graag een label ergens opplakken, een probleem buiten onszelf leggen en dan helpt een verdrongen herinnering aan een vieze vader of tirannieke tante al snel. Ik vond op internet dit best indrukwekkende en afgewogen stukje over deze materie: https://douwedraaisma.nl/media/files/Publication/28/downloads/grietopdebeeck.pdf
Van der Kolk beweert dat je mensen geen ideeën kunt opdringen. Dat klinkt nogal onnozel. Dat gebeurt aan de lopende band. Reclame is gebaseerd op het idee dat herhaling van de boodschap gedragsverandering te weeg brengt. Politiek heeft geen ander doel dan een idee op te dringen. Denkt hij nu echt dat een therapeut dat niet doet? In feite is therapie daar toch op gebaseerd, dat een cliënt gelooft wat hem wordt voorgehouden. Dat is d basis op de zgn zelfwerkzaamheid van de cliënt, dat hij iets heeft om zich aan vast te houden. En dat noemen we beinvloeding. Het is het instrument waarmee justitie verdachten tot een bekentenis te laten komen. Wie dat gevaar niet ziet is ziende blind. https://skepsis.nl/valse-herinneringen/
Uitzending niet gezien, ik was in het buitenland. Het geheugen is notoir onbetrouwbaar en vatbaar voor manipulatie. De discussie over z.g. False Memories werd aangezwengeld door de psycholoog Elizabeth Loftus van de University of California at Irvine in de jaren 90 en is nog in volle gang. Het bestaan van verdringing zoals bekend uit de psychoanalyse is op zijn minst een controversieel. Er bestaat veel literatuur over. https://www.researchgate.net/publication/352837102_De_wetenschap_achter_verdrongen_en_valse_herinneringen
Deze wetenschapper therapeut was de enige deze zomer die ik echt de moeite waard vond. Ik kon hem heel goed volgen.
Deel 3: Een van mijn opleiders is een sjamaan, Andreas Firewolf. Hij kreeg op 20-jarige leeftijd van het Psycho-analytisch Instituut te Amsterdam te horen, dat men hem geen therapie kon geven, omdat zijn psychische fundamenten te zwaar beschadigd waren tijdens zijn kindertijd. Vervolgens ontwikkelde Firewolf zijn eigen therapie, onder meer door alfa-training te combineren met LSD. Hierbij liet hij zich leiden door John Lilly ( zie https://en.wikipedia.org/wiki/John_C._Lilly ) en door Jan Bastiaans (zie https://nl.wikipedia.org/wiki/Jan_Bastiaans ) die met LSD mensen met oorlogstrauma's behandelde. Kom daar nu eens om bij de reguliere therapeuten en de zorgverzekeraars. Er zijn stevige aanwijzingen, dat therapie met LSD of MDMA veel effectiever is dan een beetje vrijblijvend leuteren met een therapeut, die wegloopt als je emotioneel wordt. In de jaren 1980 stelden Amerikaanse therapeuten: Een behandeling met MDMA heeft meer effect dan drie maanden reguliere therapie. Toen besloten de autoriteiten haastig MDMA te verbieden. Het kan natuurlijk niet dat mensen met trauma's effectief behandeld worden. Dadelijk worden ze wakker. Kiezen ze gelijk een totaal ander bestuur. (LOL) Ik doe mijn best om niet al te emotioneel te schrijven. Dan lopen de moderne therapeutjes huilend weg. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. LOL.
Dank je wel! Ik ben geen therapeut maar wel ervaringsdeskundige, en ik ben het hartgrondig met je eens
Het is een van de ergste misstanden in onze maatschappij dat gezondheidszorg een verdienmodel is
@Karingin : “ik ben een ervaringsdeskundige”. Sorry Karingin, dat zijn we allemaal, niet alleen jij.
Deel 2: Carl Jung stelde: "Zodra je tegenover een patient zit, dien je alles wat je geleerd hebt te vergeten. Kijk en luister naar je patient en laat je leiden door wat je waarneemt van de patient." De zorgverzekeraars stellen: "Je mag geen rekening houden met de patient. Je dient gewoon het protocol te volgen en zonder eigen inbreng te doen wat je geleerd hebt." In de jaren 1970 was er een computerprogramma Eliza, dat therapie zou geven. Dat programma is nog beter dan een therapeut die de regels van de zorgverzekeraars volgt. LOL. Eliza, zie: https://en.wikipedia.org/wiki/ELIZA Ik geef zelf therapie, die mensen zelf betalen. Een klant vertelde mij, dat zij in de reguliere therapie niet boos mag worden, geen emotie mag tonen en haar stem niet mag verheffen. Dat zou te traumatisch zijn voor de therapeuten. Dan lopen de lichtgewicht therapeutjes weg en komen pas weer terug als je gekalmeerd bent. In de jaren 1970 en 1980 vond men het een goed teken als je boos werd. Je werd aangemoedigd op kussens te slaan. Inmiddels zijn emoties taboe. Zelfs als het gaat om slachtoffers van extreem geweld in hun kinderjaren. Naar mijn mening zijn de zorgverzekeraars gevaarlijk. In ieder geval zijn de eisen die zij aan de therapeuten stellen gevaarlijk. Zie verder deel 3.
Allereerst: Medische wetenschap bestaat NIET. Het is een mythe. Wetenschap heeft twee gereedschappen: verificatie en falsificatie. Je kunt verifieren, dat mensen overlijden wanneer je hun hoofd amputeert. (Wordt weinig gedaan, omdat het niet ethisch is.) Er zijn dus enkele basale feiten over ons lichaam, die wetenschappelijk aanvaardbaar zijn. Maar voor AL het medicijn onderzoek geldt: Iedere test geeft andere resultaten. Omdat ieder mens een uniek lichaam heeft, heeft ieder medicijn en iedere vitamine een unieke uitwerking in die unieke lichamen. DAAROM is medische wetenschap niet mogelijk. Wat wel mogelijk is: Bio-chemie. Je kunt in een reageerbuis testen wat een stof doet met levende cellen en die testen kun je herhalen met redelijk constante resultaten. De gezondheidszorg EIST 'evidence based' therapie. Dat is volstrekt onmogelijk. De menselijke geest is veel veelzijdiger dan het lichaam. Fysieke medische wetenschap is al een mythe. Psychische medische wetenschap is niet eens een goede grap. Als 10 therapeuten dezelfde therapie los zouden laten op dezelfde patient, dan krijg je al 10 verschillende resultaten. (Overigens is dit niet eens mogelijk, want na iedere behandeling is de patient veranderd.) Zie verder deel 2.
"Psychische medische wetenschap is niet eens een goede grap." Als je hiermee bedoelt dat de meeste psychische aandoeningen geen ziekte zijn maar een moreel oordeel, ben ik het met je eens.
Zelf ben ik geen deskundige op dit gebied -heb wel hier en daar wel eens wat gelezen-, maar ik ben sterk geneigd te geloven dat je gelijk hebt.
Wat is precies het probleem wat Bram Bakker heeft met de inhoud van die ingezonden brief? Het ging er de briefschrijvers om dat een verdrongen trauma geen plek kan hebben in een rechtszaak, en ook niet in de behandelkamer. Of een trauma wel of niet echt is gebeurd zou er voor een behandelaar niet toe moeten doen, een psycholoog is er niet voor waarheidsvinding. Een psycholoog is er om de patient op een zo'n goed mogelijke manier met dat trauma om te laten gaan.
Heb je de brief wel gelezen? Snap je het onderwerp wel? Een verkeerde behandeling kan heel schadelijk zijn, en ik kan je uit ervaring vertellen dat er heel wat schade wordt aangericht door psychologen die niet verder kijken dan het dsm. En Bessel is nota bene neurowetenschapper, die heeft wel wat meer in zijn mars dan een rechtspsycholoog
Een holistische aanpak - kijken naar alle relevante aspecten en omstandigheden - lijkt me niet meer dan vanzelfsprekend. Maar dat geldt echt niet alleen bij psychiatrische of neurologische aandoeningen. Tandheelkunde, diabetes, hartfalen, noem maar op, ook daar zal de medicus naar veel meer moeten kijken dan 'de ziekte' alleen bij het zoeken naar een remedie. En volgens mij gebeurt dat ook. Dat je evidence based te werk gaat, lijkt me een zegen voor de patiënt en de maatschappij. En laten we wel wezen: het nut van yoga, dans of creatieve therapie is wellicht niet bewezen en daarmee niet vergoed, maar hoeveel kost het nu werkelijk als je dat zelf moet bekostigen en je verwacht dat het helpt? Niemand verbiedt her artsen met ie suggestie te komen die 'therapieën" additioneel te volgen, hele volksstammen 'zitten op yoga' en mijn lief pakt bijvoorbeeld elke ochtend haar matje en doet gewoon haar eigen oefeningen. Boekje of app - kost niks en als je je er goed bij voelt... Waarom willen sommigen toch de rekening altijd bij anderen leggen? Hoe gemotiveerd ben je iets aan je trauma te doen als je geen € 40 of € 50 per maand ervoor over hebt?
Karingin Je lijkt en niets van mijn reactie te snappen en niets van de brief. "En Bessel is nota bene neurowetenschapper, die heeft wel wat meer in zijn mars dan een rechtspsycholoog" Meer is zijn mars op welk gebied? Niet op het gebied van (rechts)psychologie. En er wordt nog veel meer schade aangericht door kwakzalvers.
Op zich is het niet zo verkeerd dat behandelingen evidence based moeten zijn. Probleem is echter dat er zo weinig onderzocht wordt zodat de werkzaamheid nooit bewezen zal worden.
Dat is bij psychologische aandoeningen nou eenmaal heel moeilijk, je zult nooit 2 exact dezelfde dingen met elkaar kunnen vergelijken. Daarom is een holistische benadering zo belangrijk
In hoeverre is n holistische aanpak n oplossing voor het door u genoemde probleem?
@Norsemen 'Als je hiermee bedoelt dat de meeste psychische aandoeningen geen ziekte zijn maar een moreel oordeel, ben ik het met je eens. ' 'Een psychologische aandoening bestaat niet.' Bestaat een psychische aandoening nou wel of niet? Al ze niet bestaan, wat zit er dan tussen 'de meeste' en 'alle' psychologische aandoeningen / morele oordelen?
@stokkickhuysen De term psychologische aandoening bestaat niet, ze bedoelt denk ik psychische aandoening. En los hiervan kan men zich afvragen of een psychische aandoening wel een ziekte is, en niet een moreel oordeel. Dat een gedragsstoornis zogenaamd abnormaal gedrag is wordt bepaald door het begrip abnormaal. En dat abnormaal geen medisch begrip is maar een moreel oordeel is heel goed te verdedigen.
De vraag is of er wetenschappelijke consensus is over het wel of niet mogelijk verdringen van trauma’s. Gezien de drie wetenschappers hier niet direct iets over zeggen, zou ik denken van niet en zou de conclusie inderdaad kunnen zijn dat de ingezonden brief een zeer discutabel en bedenkelijk middel is geweest om een collega zwart te maken.
Mensen met een trauma kunnen dit misschien niet verdringen. Maar het is de vraag of mensen zich goed alles herinneren kunnen (ook baby's kunnen mishandeld of misbruikt zijn - mensen zullen dit later niet zich goed kunnen herinneren). En het zou kunnen dat mensen (met of zonder trauma) herinneringen "terugvinden" die eigenlijk verzonnen of aangepraat zijn. Dat hoeft geen probleem te zijn voor een therapie. Maar het is wel een probleem als het tot beschuldigingen of rechtszaken leidt.
Dank aan Bram Bakker dat hij dit hier voor het voetlicht brengt - ook ik vind die brief in de Volkskrant onacceptabel. In de aanname dat de wetenschapsredactie van de VK haar goedkeuring aan plaatsing gaf: dan zou die zich eens heel goed moeten bezinnen op dat besluit, en haar kennis van zaken bijspijkeren is gewenst.
Net als Bram vond ik de ingezonden brief, een voorbeeld van Wokecultuur en dieptepunt dat mensen zoiets schrijven. Echter dat de volkskrant de brief plaats is hun afweging. Het was een opinie van een niet volkskrantmedewerker. Ik hoop niet dat iemands zijn kennis van zaken doorslaggevend zou zijn voor het plaatsen van kennis. Als dan evidence based het criteria gaat zijn, zou de VPRO hem niet hebben uitgezonden.
Ik heb die brief ook gelezen. En wat zuur gezeur. Ik heb de aflevering geboeid gekeken en ik had ook niet het idee Bessel vd Kolk met totale nonsense op de proppen kwam. Maar ik ben dan geen psychiater of neuroloog.
drs. H.C. Queyncken Tollaert Prima reactie. Kan het niet helpen dat ik het weer met je eens ben.
Wat heeft dit in godsnaam met woke te maken?? Echt helemaal nix dus. Ik lees dat ook niet in Brams artikel. Die spychiaters van de brief zijn niet woke, die zijn gewoon blind, of dom, nix meegemaakt en niet bereid buiten hun eigen doosje te denken
Wat een top aflevering van Zomergasten was dit, heb hen als door een trance bevangen (want geen idee van tijd), ademloos uitgekeken. En wat een pleidooi voor een Humane benadering, in al zijn vormen.
Toen Van der Kolk vertelde dat je mensen geen ideeën kunt opdringen, ging ik even rechtop zitten. Maar voor het overige was Zomergasten zeker de moeite waard. Ga vooral zo door. En verder ben ik van mening dat de oorlog in Oekraíne niet naar de achtergrond mag verdwijnen.