Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Stem tegen het associatieverdrag, doe het voor de democratie!

  •  
11-03-2016
  •  
leestijd 3 minuten
  •  
177 keer bekeken
  •  
Schermafbeelding-2016-03-11-om-17.43.45

© cc-foto: Etienne Muis

Het had net zo goed 'het Associatieverdrag met alle kolonies op Mars' kunnen heten
Op 13 december 2007 werd ons allemaal een oor aangenaaid. Toen werd namelijk het Verdrag van Lissabon getekend door de Europese regeringsleiders. Dit verdrag was een direct gevolg van het afwijzen van de Europese Grondwet door onder andere Nederland. Op ons allereerste nationale referendum ooit, op 1 juni 2005, stemden wij tegen. Twee jaar later overstemden de Europese regeringsleiders ons. Ze namen de Europese Grondwet niet letterlijk over in het Verdrag van Lissabon. Er waren wel wat verschillen. Ik zal er een paar noemen.
– Het ‘Handvest van de Grondrechten’ is uit het Verdrag van Lissabon gelaten, maar er wordt wel naar verwezen in de tekst, waardoor het juridisch bindend blijft.
– Er kwam geen Europese minister voor Buitenlandse Zaken, maar de Hoge Vertegenwoordiger voor het Gemeenschappelijk Buitenlands- en Veiligheidsbeleid bleef bestaan. Deze maakte al deel uit van de Raad van Ministers, maar ging nu ook deel uitmaken van de Europese Commissie.
– De bepaling uit de Europese Grondwet, dat Europese regelgeving voorgaat boven nationale wetgeving, kwam te vervallen. De jurisprudentie van het Europese Hof van Justitie bleef echter overeind, waardoor Europees recht voor blijft gaan boven nationale wetgeving.
Als je dit zo bekijkt, dan valt een patroon op. Als we niet linksom kunnen, doen we het wel rechtsom. Geef het een andere naam, een lichte draai en we kunnen door. Waarschijnlijk zou een politicus dan ook zeggen; ‘Nee, we hebben je geen oor aangenaaid, we hebben je een oor aangebreid. Voel je je nou niet beter?’
Het ironische is dat het vergroten van de transparantie en het democratische gehalte binnen de Unie juist de stuwende gedachte achter de Europese Grondwet was. En wie zegt dat ze in Brussel geen gevoel voor humor hebben?
Verenigde Staten van Europa Het initiatief voor het referendum van 1 juni 2005 kwam van drie partijen in de Tweede Kamer: GroenLinks, PvdA en D66. Het wetsvoorstel dat ze indienden werd door beide Kamers goedgekeurd. Zwelgend in zelfvoldoening over de prachtige Europese Grondwet die ze hadden helpen creëren. Totaal argeloos van het feit dat het referendum in 2005 de allereerste keer ooit was dat ons direct gevraagd werd wat wij vonden van fort Europa. Een fort waar al sinds 1946 aan werd gebouwd, sinds Winston Churchill een oproep deed voor een ‘soort Verenigde Staten van Europa’.
Het is alsof je als machinist in de trein stapt in Groningen en dat je pas in Heerlen stopt om aan je passagiers te vragen of ze wel naar Maastricht willen. Hoe gebrekkig moet jouw communicatie zijn geweest dat je dan verbaasd bent als jouw passagiers zeggen: Nee, dit willen we niet.
Het zal niet als verrassing komen dat onze regering daarna nooit meer een referendum heeft voorgesteld.
Dankzij een paar verzamelde handtekeningen hebben we de mogelijkheid om ons op 6 april aanstaande weer in een referendum over Europa uit te spreken. De tweede keer sinds 1946.
Mijn stemadvies? Stem tegen, doe het voor de democratie. Stem ook tegen als je voor het associatieverdrag bent. Zoals gezegd, laten we onszelf geen illusies maken, dat associatieverdrag komt er sowieso wel. Maak je geen zorgen. Niet linksom dan wel rechtsom. Dat is de les van de Europese Grondwet. Maar als we massaal tegenstemmen, dan zou dat uiteindelijk kunnen leiden tot essentiële veranderingen. Veranderingen die het begin zouden kunnen zijn van een oprechtere democratie, maar dit vereist een grondige mentaliteitswijziging van onze vertegenwoordigers.
Natuurlijk zou ik alle 323 pagina’s van het associatieverdrag kunnen bespreken, maar eerlijk gezegd gaat het niet om dat verdrag. Het had net zo goed het ‘Associatieverdrag met alle kolonies op Mars’ kunnen heten. Het gaat erom dat we mensen hebben gekozen om ons te vertegenwoordigen in Den Haag en in Brussel. Zij horen onze stem te laten klinken, onze wensen uit te voeren en hier helder over te communiceren. Net als een machinist in de trein, die elke halte via de intercom aankondigt en iedereen op de hoogte blijft houden van het uiteindelijke doel.
Begrijp me niet verkeerd, Maastricht is een mooie stad. Een bezoek zou ook nuttig kunnen zijn, maar niet als we gedwongen worden. En zeker niet als het gedaan wordt in naam van de democratie, terwijl diezelfde democratie voor de trein wordt geworpen.
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.