Het geeft zeer te denken dat de Nederlandse referendum-initiatoren stelselmatig de zienswijzen na-papegaaien van het ondemocratische en corrupte Kremlin
Voor vertegenwoordigers van Oosteuropese EU-lidstaten die jarenlang gedwongen onderdeel hebben uitgemaakt van de Sovjet-Unie bestaat er geen twijfel: het Nederlandse referendum tegen de Associatieovereenkomst tussen de EU en Oekraïne komt uit de koker van Moskou. Wat hier ook van zij, feit is dat een Kremlin-hand in het referendum perfect zou passen in de ‘hybride’ oorlogvoering tegen het Westen waar President Putin en zijn kliek zo prat op gaan. Daarin wordt Russische ‘hard power’ zoals de militaire agressie in de Krim en in Oost Oekraïne gekoppeld aan verschillende vormen van ‘soft power’. Voorbeelden hiervan zijn de agressieve propaganda via overheidsmedia als “Russia Today” en “Sputnik”, het inzetten van door het Kremlin betaalde ‘trollen’ die dag en nacht wereldwijd pro-Russische berichten op de sociale media plaatsen en het steunen van rechts-nationalistische en populistische groepen en politieke partijen in West-Europa die ageren tegen ‘de elite’ en ‘Europa.’
Ook is het waar dat de ‘argumenten’ die de Nederlandse initiatiefnemers van het referendum aanvoeren identiek zijn aan die van Moskou. Willen GeenPeil en Baudet de kiezers recht in de ogen kunnen kijken dan moeten ze overtuigend duidelijk maken dat er geen enkel contact over het referendum is geweest, direct of indirect, met vertegenwoordigers van Moskou en dat er geen sprake is van financiële of andere ondersteuning. Ook is het van belang dat zij ingaan op de in Brussel circulerende geruchten dat tenminste één referendum-verantwoordelijke een financiële band heeft met het Front National van Marine Le Pen.
Het geeft zeer te denken dat de Nederlandse referendum-initiatoren stelselmatig de zienswijzen na-papegaaien van het ondemocratische en corrupte Kremlin. Zij willen blijkbaar niets weten, of weten niets, van de onafhankelijke Russische journalisten, oppositie-politici en analisten die met gevaar voor eigen leven het Oekraïne-gebeuren precies zo zien als goed ingevoerde waarnemers in het Westen. Namelijk: wat de geschiedenis van de Krim ook moge zijn, het was, is en blijft Oekraïens grondgebied, Rusland’s gewapende annexatie is illegaal en het zgn. ‘referendum’ had absoluut niets van doen met een democratische volksraadpleging; de Maidan-demonstraties in Kiev waren een oprechte uitbarsting van jarenlang onderdrukte volkswoede en vernedering, waarvoor de Oekraïners Amerika en Europa echt niet nodig hadden; het gewapend conflict in Oost-Oekraïne is een gevolg van Russisch stoken en militaire interventie, het heeft niets te maken met vermeende tegenstellingen of problemen tussen ‘etnische Russen’ en ‘etnische Oekraïners’ in die regio.
De analyses en commentaren van dit slag Russen zijn makkelijk te vinden op de sites van de weinige nog vrije media in Rusland (Novaya Gazeta, Echo Moskvy, Dozd TV, Slon, Snob) en op hun eigen blogs. De meest informatieve blogs zijn die van de vermoorde oppositie-politicus Boris Nemtsov, politiek activist Alexander Navalny en wereldkampioen schaken Garry Kasparov. Hoogkwalitatieve Russische analisten die ook in het Engels publiceren zijn Andrei Illarionov, Lilia Shevstova en Andrei Piontkovski. Via GoogleTranslate kunnen ook niet-Russisch sprekenden eenvoudig kennis nemen van hun denkbeelden. Die zijn zeer opmerkelijk, want druisen goed onderbouwd lijnrecht in tegen de Kremlin-beweringen.
Deze Russen met kennis van zaken hebben geen enkel begrip voor het Nederlandse referendum. Voor hen is het een onverantwoordelijk in de kaart spelen van de ondemocratische Putin. In plaats van zijn land sociaal-economisch op te bouwen, verrijken hij en zijn vertrouwelingen zich weerzinwekkend op kosten van de gewone Rus. In strijd met Rusland’s nationale belang schendt hij op het Europese continent fundamentele beginselen van de internationale rechtsorde, bedreigt het Westen en isoleert zijn land.
Het gaat hun verstand te boven dat Westeuropeanen de arrogantie kunnen hebben om de Oekraïense bevolking belangrijke steun als het Associatie-accoord te onthouden. Een bevolking die na vijfentwintig jaar wanbeleid en vernedering door zijn machthebbers smacht naar een samenlevingsmodel dat in West-Europa al zo lang gemeengoed is: een stabiele democratische rechtstaat waar niet langer een kleine kliek de bevolking naar zijn pijpen laat dansen, zichzelf verrijkt en het land laat verkommeren.