Mijn ode aan de onbegrepen mannen

Na mijn eerbetoon aan de vrouw, gooi ik nu een spotlight op de man die vaak over het hoofd wordt gezien, vooral als zijn kinderen als pionnen worden gebruikt in het schaakspel van scheidingen. Hier staan we stil bij de onzichtbare helden, die onvermoeibaar hun cape van onzichtbaarheid dragen, terwijl ze navigeren door de mijnenvelden van ouderlijke conflicten.

Aan de man zonder kinderen, die regelmatig wordt ondervraagd over zijn onzichtbare nageslacht. Alsof zijn ontbrekende kroost het bewijs is van een geheime underground club waar kinderen worden geruild voor geheime genoegens. Maar misschien heeft hij gewoon een uitstekende verzameling actiefiguren die zijn volledige aandacht opeisen.

En dan hebben we de alleenstaande vader, thuiskomend in een huis dat meer lijkt op een emotionele achtbaan dan op een oase van rust. Hij is de superheld die niet alleen de zorgen van zijn kinderen draagt maar ook moet navigeren door dat mijnenveld van een ex-partners die vakkundig de route naar het ouderlijk geluk probeert te saboteren. Zijn trots is zijn kinderen zien opgroeien met een veerkracht die hun unieke heldendaden waardig is.

Aan de man wiens hart wordt verscheurd door afwezigheid, niet door eigen keuze maar door een kaart die hij niet heeft geschud. Hij is geen 'Vieze Foute Man', maar eerder een slachtoffer van een kaartspel met regels die zelden eerlijk zijn. Zijn strijd is niet alleen stilletjes, maar ook vaak onzichtbaar voor degenen die de complexiteit van ouderlijke conflicten niet begrijpen.

Deze ode reikt naar alle mannen, vaders en niet-vaders, die ongezien blijven in het dagelijkse theater van scheidingen en conflicten. Ze vechten, ze zwoegen, ze beminnen en ze hopen, ondanks de wereld die hun pijn soms verbergt achter het gordijn van onbegrip.

Deze ode gaat niet alleen over de onzichtbare helden, maar ook over de mannen die, net als kerstbomen in december, hun eigen licht verspreiden te midden van de duisternis. Moge hun veerkracht en humor als kerstcadeautjes dienen, waardoor het dagelijkse leven een beetje feestelijker wordt, zelfs als de kerstboom al lang is opgeborgen.

cc-foto: Jake Brewer