Denk vooral niet dat D66 links is, alsjeblieft (2)

Ik heb behoefte om hier iets recht te zetten. Of in ieder geval te verduidelijken. Eerder deze week schreef ik een kreet, met een enig doel: laat je aub niet misleiden. Want D66 is niet links, en als je echt links wil stemmen, dan moet je bij de D66 niet zijn. Dat bedoelde ik.

Mogelijk heb ik mijn standpunt onvoldoende onderbouwd, excuses mijn lezers. Mijn artikel ging meer over wie we als mens willen zijn, en als zodanig aan welke politiek wij de toekomst van onze naasten willen toevertrouwen. Behoefte om iemand aan te vallen had ik absoluut niet. In een democratie zoeken wij continu antwoorden op onze problemen en onze dromen. Ik ook. Ik weet waar ik voor sta en wat ik ook niet verdragen kan. En met mijn democratische recht wil ik duidelijk maken dat ik er niet voor ben als men, welke men dan ook, mij of ons misleidt.

Als ik stem, dan wil ik weten op wie en op welke gronden. En als ik zie dat mijn medemens wordt misleid in zijn keus, dan verzet ik me daartegen. En dan schrijf ik. Wat anders? Ik streef naar een eerlijke en rechtvaardige wereld. Als ik Harry Potter was, was alles veel makkelijker. Nu moet ik het doen met mijn schamele pen. Welke ook behoorlijk is tegengewerkt door mijn huisdieren.

Mijn pup Sietse heeft de oplader van mijn laptop kapotgemaakt. Voor hem gingen mijn katten Kees, Stanislav en Cedomir voor. Allemaal dol op opladers. En nu zit ik dus met mijn wijsvinger een artikel te typen op mijn telefoon. Ik moet wel, want de noodzaak is best groot. Ik moet, want wij gaan vandaag kiezen. En mogelijk gaan we rechts stemmen hoewel we eigenlijk links zijn.

“Ik ga sowieso links stemmen”, zei mijn collega aan de theetafel. “Ik twijfel nog tussen… en D66.”

Ik koos ervoor om niks te zeggen. Zwijgen is soms beter dan elk geluid. Want met mijn linkse opvattingen zou ik mijn collega alleen maar voor de schut gezet hebben: “D66 is niet links, mijn lieve, eerlijke en oprechte collega. Waarom denk jij dat D66 links is, mijn hemel?”

Ik wil niet twijfelen aan de keus van mijn medemens. Ik ga er van uit dat eenieder zich heeft verdiept en het weet waarop hij/ zij gaat stemmen. Vandaag stemmen we voor ons heden maar ook voor onze (verre) toekomst. Mijn collega zal ook op den duur een grootouder worden. Vooruitkijken en goede keuzes van nu zullen toekomstige generaties veel ellende besparen. Ik ga ervan uit dat iedere huidige mama en toekomstige opa goed heeft nagedacht en zich verdiept heeft in de beloftes van politieke partijen die op de nominatie staan om ons leven voortaan te bepalen.

Niet dat ik zo (zelf)verzekerd ben over mijn keus zoals ik mogelijk overkom. Bij elke verkiezing test ik mijn voorkeuren voordat ik het stemhokje instap. Zodoende ook vandaag. Ik heb 3 verschillende stemwijzers ingevuld. En telkens komt de PvdA-GroenLinks als eerste bij mijn keus tevoorschijn. Waar ik als mens voorsta en naar welke toekomst ik wil, daar geeft deze partij/beweging de beste antwoorden op blijkbaar. En ik zeg dit niet om u te overtuigen of over de streep te trekken. Aub, niet. Doe het vooral op uw eigen manier en maak uw eigen keus. Daar is de democratie ook voor. Wees vrij in uw denken, aub. Kies. Kies vooral! En ook als de inrichting van uw wereld niet bij mijn wereldbeeld past, het is dan zo. Te allen tijde respecteer ik ons democratische recht om te kiezen. Tenzij wij misleid zijn. En dat zijn we.

Ik heb dus mijn keus via drie stemwijzers getoetst. Bij allen is de uitslag GroenLinks-PvdA. D66 verscheen bij mij helemaal onder aan de lader. D66 is volgens mijn stemwijzers een partij die helemaal niet bij mijn links hart past. Integendeel. D66 komt op mijn lijstje helemaal onderaan. En ik heb de wijzers helemaal vanuit mijn oprechte eerlijkheid ingevuld. Hoe dan ook. Ik ben links. Oprecht links. En D66 is allesbehalve dat. En dat mijn collega twijfelt tussen… en D66 om voor links te stemmen?! O, mijn hemel. Mogelijk hebben de honden en de katten zoals die van mij de verbinding met de online verdieping ook verstoord.

Hoe dan ook, het is me nu wel gelukt om een eerlijk artikel te schrijven met mijn wijsvinger op mijn telefoon. Leve de wijsvingers! Ook in onze stemlokalen.