Beken kleur: 'Een ally ben je in woord en daad'

De queer-gemeenschap heeft je nodig; spreek je – net als deze mensen – uit als bondgenoot. In woord en daad.

De queer-gemeenschap ligt wereldwijd onder vuur. 'In de Verenigde Staten werden dit jaar nog programma’s stopgezet die miljoenen mensen hielpen aan hiv-medicatie', vertelt Angela Groothuizen. 'Twintig miljoen mensen, zomaar zonder medicijnen. En dat is niet het enige: homohuwelijken, abortusrechten, transzorg staan op veel plekken onder druk. Het lijkt wel of er een wereldwijde golf van achteruitgang aan de gang is. We mogen niet denken dat het ons niet aangaat.' Je kan nooit achteroverleunen en denken: die strijd is gestreden. 'Elk tijdperk kent zijn strijd', legt Sinan Can uit.

Ook in Nederland worden mensen op basis van hun geaardheid of gender-identiteit nog steeds gediscrimineerd, verstoten en zelfs fysiek aangevallen, op straat én achter gesloten deuren. 'Ik vergeet nooit de man die me vertelde dat hij soms drie kwartier achter zijn deurspion stond: bang voor een buurjongen die hem bespuugde en "vieze homo" riep', aldus burgemeester Ahmed Marcouch. 'Onacceptabel. Daar móét je als overheid en als samenleving tegen optreden. We moeten echt opkomen voor elkaar en voor elkaars vrijheden. Want jouw vrijheid is mijn vrijheid, en mijn vrijheid is jouw vrijheid.'

'Tolerantie neemt af. Kijk maar naar de wereld om je heen: het zijn niet de zachte krachten die domineren, maar de grote bekken', volgens Bart Chabot. 'Zelfs in Amsterdam – ooit een vrijhaven – verandert het klimaat. En niet ten goede. Daarom moeten we waakzaam zijn. We moeten op elkaar passen, op de community letten, en elkaar niet uit het oog verliezen. Laat de klootzakken niet winnen.’

De strijd die de queer-community levert om geaccepteerd te worden is loodzwaar, oneerlijk en zou niet alleen hun strijd moeten zijn, maar die van ons allemaal. ‘Ik denk dat, net als dat racisme een witte mensenprobleem is, geweld en haat tegen LHBTQ+-mensen een cis heteroprobleem is’, vertelt Merol. 'Ik wil een Nederland waarin mijn dochter hand in hand met haar vrouw kan lopen zonder bang te zijn', vertelt Jörgen Raymann. 'Je kunt het bestaan van queer mensen niet ontkennen', aldus Sahil Amar Aïssa. 'Je kan ze gaan negeren, je kan ze haten, wat je maar doet: je kunt het proberen, maar ze gaan niet weg. De enige manier waarop we vredig samen kunnen leven is als we elkaar betrekken bij dit soort dingen.'

Juist daarom voeren zij als ally óók strijd, niet alleen in woord maar vooral in daad. Want alleen zéggen dat je er bent is niet voldoende. 'Voor mij is een bondgenoot iets wat je op heel verschillende momenten kan zijn', legt burgemeester Sharon Dijksma uit. 'Ik kan het zijn in de manier waarop ik mij publiekelijk uit. Maar ik kan het ook zijn op de momenten die niemand ziet.'

Daarom: omarm, steun en verdedig je queer familie, vrienden, collega's en vreemden, zeker als het moeilijk wordt. 'Gelijke rechten zijn de bare minimum', volgens Annemarie Lekkerkerker. 'Ik probeer het probleem niet te bagatelliseren, maar de uitkomst wel. We willen gelijkwaardigheid, dat is vanzelfsprekend.'

‘Er is moed nodig om je uit te spreken', weet Charly Luske. 'Er zijn heel weinig mensen die bereid zijn om, bijvoorbeeld in hun carrière, risico’s te nemen. Maar als jij je uitspreekt voor waar jij voor staat, dan is er eigenlijk geen prijs te hoog.’