Reisverslaving bestaat echt. Zo houd je jouw wanderlust onder controle

Ben jij je volgende reis alweer aan het plannen terwijl je nog in het buitenland zit? Dan heb je waarschijnlijk de ‘travel bug’ te pakken. Oftewel: je bent aangestoken met het reizigersvirus. Maar volgens experts is ‘t niet altijd zo onschuldig is als we denken.    

Al sinds mensenheugenis reist men de wereld rond. Columbus ontdekte Amerika en Michiel de Ruyter evenaarde de zeven zeeën. En tegenwoordig is je tussenjaar eigenlijk niet compleet zonder wereldreis of backpackersavontuur. (Wij geven je groot gelijk). Reizen is natuurlijk geweldig, maar kan het ook teveel zijn? Blijkbaar wel.

Als je een extreme impuls ervaart om continu te reizen, dan kan het zomaar zijn dat je dromomania hebt. Let op: we spreken hier over  extreem . Een gezonde reisbehoefte is natuurlijk helemaal oké. Maar ben je bereid je baan, vrienden en familie op te offeren om maar nieuwe ervaringen op te doen in het buitenland? Dan gaat er iets mis. Dromomania werd voor het eerst door dokters geconstateerd in 1886 toen een Fransman uitgeput het ziekenhuis in Bordeaux binnenliep. Hij bleek vijf (!) jaar rondgedwaald te hebben door Europa . Dat noemen we nog eens wanderlust.

Dromomania is niet te vergelijken met andere verslavingen. De drang om te reizen is namelijk eerder psychologisch dan biologisch. Wat wél biologisch is, is hoe jouw DNA in elkaar zit. Uit menselijk DNA blijkt dat sommige mensen meer risico’s nemen dan anderen. Denk aan: het eten van ongewoon voedsel, het uitproberen van drugs en ook het ontdekken van nieuwe landen. Het zit dus voor sommigen letterlijk in hun genen om meer te willen reizen! Voor wie dit zeker weten geldt, zijn de zogenaamde ‘country collectors’. Zij maken er een sport van om zo veel mogelijk landen te bezoeken. De Amerikaan John Clouse is zo’n pathalogische toerist. Hij sleepte het record voor ‘World’s Most Traveled Man’ binnen door álle landen ter wereld te bezoeken. Nadeel? Het kostte hem zes huwelijken... 

Reizen geeft nou eenmaal een goed gevoel. Het is een ontsnapping aan die geestdodende sleur die we allemáál willen vermijden. Alleen als jij je leven als twintiger zwervend doorbrengt, kan dit gevolgen hebben. Tijdens een wereldreis heb je misschien geen tijd om een goed cv op te bouwen. Wat cruciaal is voor je toekomst. En sommige mensen hebben zó’n last van de post-travel-blues, dat ze zo snel mogelijk weer op reis gaan om aan die negatieve emoties thuis te ontkomen. Maar hoe weet je of jouw reisdrift niet te ver gaat? Reizen doe je omdat het leuk is, niet om te ontsnappen. Kortom: zolang je de wereld niet afstruint om je ‘echte leven’ te ontvluchten, is er niets aan de hand.