Tussen de ijsschotsen van Arctisch Canada waan je je op de Noordpool

In het noorden, dat ook Arctisch Canada wordt genoemd, vind je de bevroren toendra’s van het land. De toendra’s geven je bijvoorbeeld de unieke kans om oog in oog te staan met ijsberen of het noorderlicht te zien. Daarnaast kan je aan het water van de Hudsonbaai zeldzame walvissoorten spotten.

De stad Churchill in het noorden van Canada wordt ijsbeerhoofdstad van de wereld genoemd. En dat is terecht. In de herfst trekken de beren met z’n honderden in de richting van Churchill en haar naaste omgeving. Vanaf hier wachten de dieren tot de Hudsonbaai dicht vriest. Als ze het water op kunnen kan er namelijk weer op de zeehonden onder het ijs worden gejaagd. Vanuit Churchill rij je met speciale toendrabuggy’s het gebied in en kan je de dieren bijna aanraken. Soms komen de beren zelfs aan de buggy snuffelen.

Het is opmerkelijk dat je in Churchill zoveel wilde ijsberen kan zien. De stad ligt namelijk op dezelfde hoogtegraad als Schotland. Schotland kan ’s winters best koud zijn, maar het is niet voor te stellen dat daar ijsberen in het wild rondlopen. In Churchill gebeurt dit wel, omdat het water van de Hudsonbaai sterk beïnvloed wordt door het ijs van de Noordpool. Hierdoor komt de watertemperatuur nooit boven de drie graden celsius en bevriest het ’s winters extreem snel. Het water zit ook nog eens vol met zeehonden. Dit maakt het een goed jachtgebied voor de ijsbeer.

De ijsbeer wordt bedreigd door de klimaatverandering. Als het poolijs smelt, verdwijnt namelijk het jachtgebied van de dieren. In het noorden van Canada proberen ze daarom zo duurzaam mogelijk met de dieren en de natuur om te gaan. De toendrabuggy’s rijden bijvoorbeeld alleen op een aantal vaste paden. Deze zijn in de jaren vijftig aangelegd door het Canadese leger. Zo wordt het toendra-ecosysteem niet verder beschadigd. Het is ook mogelijk om een treinreis in plaats van een vlucht te nemen naar Cape Churchill. Dit kost je weliswaar twee dagen, maar het is een unieke ervaring om de natuur voor je ogen te zien veranderen van prairie naar toendra.

Voor de meeste reizigers is de ijsbeer het visitekaartje van het gebied, maar er is op de ijzige vlaktes nog veel meer te zien. Het is mogelijk om het water af te speuren naar Groenlandse- en belugawalvissen. Deze kunnen heel dichtbij komen en zijn vaak goed te zien. Daarnaast lopen er op de toendra regelmatig poolvossen en kan je vanaf ijsschotsen enorme baardrobben zien liggen. Op het ijs van Noord-Canada voelt het soms net als of je op de Noordpool staat.

Noord-Scandinavië en IJsland. Dat zijn de landen waar je aan denkt bij het noorderlicht. Wat veel mensen niet weten is dat je in Noord-Canada deze spectaculaire lichten ook kan spotten. Het is zelfs zo dat het licht in Canada vaker en beter te zien is dan waar ook op de wereld. Dat komt omdat ruim tachtig procent van het landoppervlak waar je het licht kan zien op Canadese bodem ligt. Bovendien kan je in Canada een ijsbeer onder het noorderlicht door zien wandelen. Dat is iets wat in Europa zeker nooit zal gebeuren, want ijsberen vind je op Europese bodem niet.