‘Wie wil mij nou dood hebben?’

Omdat zijn toekomstplannen langzaam maar zeker meer vorm krijgen wil hij uitsluitend anoniem vertellen over zijn tot nu toe 25-jarige carrière in het onderwijs. ,,Ik heb het altijd heerlijk gevonden om in het onderwijs te werken, vooral met pubers, maar ook met collega’s’’, vertelt hij. ,,En nu nog. Ik heb een lastige periode achter de rug. Door gezondheidsproblemen lag ik drie maanden aan de kant. Maar ik ben weer helemaal terug, en heb helderder dan ooit dat ik nu voor mezelf moet kiezen.’’

Teamleider kijkt uit naar de dag dat hij kan stoppen in het onderwijs
Niet alleen lichamelijk heeft hij het zwaar gehad. Ook is hij vorig jaar met de dood bedreigd door een ouder van een leerling. Liever gaat hij vanwege de kans op herkenning niet in op de details. ,,Hij kwam naar school om verhaal te halen, scheldend en tierend. Hij riep dat hij wel even naar mijn huis zou komen om me om te leggen. Ach, ja, ik was in eerste instantie niet zo onder de indruk. ,,Ik dacht: ‘wie wil mij nou dood hebben’. Ik wilde in eerste instantie geen aangifte doen, wilde het gewoon uitpraten. Maar dit verliep door omstandigheden helemaal niet zoals ik het voor ogen had. Ik voelde me totaal niet gesteund door het management. Die laag heeft daar later honderd procent excuses voor aangeboden en de lucht was snel geklaard. Dit hele incident is voor mij overigens niet de reden om het onderwijs op termijn achter me te laten, maar het heeft me wel laten inzien dat het nu tijd is om ook goed voor mezelf te gaan zorgen, en niet alleen voor anderen.’’

‘Alle docenten stranden voor hun 61e’
Hij is 24 jaar als hij als docent aan de slag gaat. ,,Er is bewijs van’’, roept hij enthousiast, ,,ik ben ooit opgevoerd in een artikel over onderwijs in Trouw. Daarin lees je hoe bevlogen ik was, passievol, op een VO school in de Randstad. Ik wil niet een oude, zure chagrijn worden. Daarom ga ik op termijn weg. Ik heb zo’n bewondering voor al die oudere collega’s die hier op school rondlopen. Wat zeg ik? 50+ docenten die zich soms met horten en stoten, struikelend richting de eindstreep begeven. Die haalt overigens niemand. Iedereen strandt hier voor z’n 61e. En daar wordt op geen enkele manier rekening mee gehouden of serieus beleid voor gemaakt, terwijl docenten nu tot hun 67e door moeten werken. En de CAO is net aangepast met een bezuiniging op de ouderenregeling, zo treurig. Daar kan ik nou echt tranen van in mijn ogen krijgen. Zulke oprechte, betrokken, bevlogen mensen allemaal en er wordt niets voor gedaan.‘’

'Scholen zijn verkapte zorginstellingen geworden'
Zijn vriendelijke, rustige stem wordt feller als hij praat over de invoering van het Passend Onderwijs. ,,Met deze botte bezuinigingsmaatregel wordt het onderwijs gewoon kapot gemaakt, uitgehold. De overheid verwacht dat docenten schapen met vijf poten zijn, maar wij zijn ook maar gewoon mensen van vlees en bloed. We kunnen niet alles. Scholen zijn verkapte zorginstellingen geworden en dat is onzuiver, we horen onderwijs te verzorgen. ADHD, autisme, alles vangen we hier op. En niet alleen de overheid schuift alles op het bord van de school, ook ouders leunen op de school. Ik heb zelf kinderen. En geloof me, het is een hele opgave om dat ‘roedel ellendelingen’ groot te brengen. Maar ik ben nog nooit in één of ander zorgtraject van school met ze terecht gekomen. Als er wat nodig is organiseren we dat zelf, eventueel in overleg met school. Mijn vrouw en ik zijn verantwoordelijk voor onze kinderen. Thuis heb je de strijd met je kinderen, en op school weten ze hoe ze zich moeten gedragen. En als ze aangepakt worden door school leren ze daarvan. Zo staan wij er in.’’ Met lede ogen ziet hij hoe steeds meer ouders naar de school wijzen als er iets mis gaat, en niet bij zichzelf of hun kinderen te rade gaan.

Leg de rode loper uit voor iedere leerling
Een opvoedprotocol. Een soort canon waarin afspraken en aanbevelingen staan van de overheid richting ouders over wat je je kinderen in een Nederlandse opvoeding meegeeft. Dat zou voor hem misschien reden zijn om binnen het onderwijs te blijven. ,,Een duidelijk signaal zijn vanuit de overheid. Een eerherstel voor het onderwijs als leer-, groei- en opvoedplaats. Maar daar is absoluut geen sprake van. Het tegenovergestelde vraagt de politiek aan scholen: leg de rode loper uit voor iedere leerling, voor iedere ouder en vang alles maar op. De school als dump plek voor alle problemen die we als cultuur en maatschappij veroorzaken. Bizar. Het is de wereld op zijn kop.’’