Natuurmonumenten reageert op 'Dierentuin Nederland'

In de uitzending van Zembla van 7 februari wordt het herintroduceren van diersoorten door natuurbeschermers ter discussie gesteld. Herintroductieprogramma’s zijn niet effectief als zij herhaald dienen te worden, zo redeneert Zembla. Natuurmonumenten waardeert de aandacht voor dit onderwerp en vindt het herintroduceren van soorten geen ideale maatregel.

Nederland staat er alleen behoorlijk slecht voor. Van de rijkdom van planten- en diersoorten is in Nederland nog maar 15 procent over ten opzichte van 50 procent in Europa en 70 procent wereldwijd. Als natuurorganisatie kunnen we ons niet neerleggen bij het uitsterven van dier- en plantensoorten. We zien herintroductieprogramma’s als ultieme pogingen om nog iets van de achteruitgang van soorten te stoppen. In Nederland leven ruim 42.000 soorten, waarvan er 3000 op de zogenoemde ‘Rode Lijst’ van bedreigde diersoorten staan. Zonder ingrijpen met specifieke bescherming voor kwetsbare soorten zou onze natuurlijke rijkdom gestaag afnemen. Nederland beschikt over unieke gebieden, die nergens anders voorkomen,  maar doet het op het vlak van biodiversiteit slechter dan alle andere landen in Europa. Alleen Malta doet het nog slechter. De cijfers zijn het bewijs.

Natuurmonumenten ziet een alternatief: het Nationaal Natuur Netwerk. Door natuurgebieden onderling te verbinden zal de noodzaak tot menselijk ingrijpen afnemen. Dan kunnen soorten zich verplaatsen, neemt natuurschoon toe, keren diverse soorten als de zeearend, de wolf en de kraanvogel terug in Nederland en hoeven mensen minder in te grijpen. Helaas leven we niet in een ideale wereld. Natuur in Nederland is enorm versnipperd omdat het Nationaal Natuur Netwerk nog niet af is. Door wegen en milieuvervuiling als gevolg van bijvoorbeeld intensieve landbouw kan de natuur geen kant op en sterven soorten als het korhoen uit.

Meer dan honderd jaar geleden is Natuurmonumenten opgericht om de natuur in Nederland te beschermen en mensen ervan te laten profiteren. Maar we geloven ook in een nuchter en pragmatisch natuurbeleid. Soms zullen we moeten constateren dat een soort niet gered kan worden, ondanks alle maatregelen die we hebben genomen. Zo doen we samen met andere organisaties een allerlaatste reddingspoging van twee jaar voor de korhoenpopulatie op de Sallandse Heuvelrug. Als deze soort verdwijnt dan is dit een duidelijk signaal dat dit landschap in ons land niet goed meer functioneert.

Organisaties als Natuurmonumenten staan voor uitdagingen. Enerzijds beschermen en beheren we natuur met bevlogenheid, visie en creativiteit, anderzijds willen we pragmatisch zijn en draagvlak vinden voor ons werk. En dus maken we keuzes.