De stemming in Ter Apel

Vergrijzing, bedrijfssluitingen en een werkloosheid van dertig procent. Het gaat niet goed met Ter Apel als er in 1997 een asielcentrum komt. Het Groningse dorp met nog geen negenduizend inwoners groeit uit tot de asielzoekershoofdstad van Nederland. Honderdduizenden vluchtelingen uit alle windstreken zijn via Ter Apel naar Nederland gekomen. Het asielcentrum is de economische motor van de regio. Ruim elfhonderd mensen hebben er een baan en de middenstand doet goede zaken.

Maar er is ook een ander verhaal: asielzoekers uit veilige landen die het dorp lastig vallen met inbraken, winkeldiefstal en intimidatie. “Ons mooie dorp gaat naar de filistijnen”, zeggen verontruste burgers. Bij de kamerverkiezingen afgelopen maart werd de PVV in het van oudsher PVDA -bolwerk Ter Apel met voorsprong de grootste partij.

Voor de bewoners van Ter Apel brachten de asielzoekers lange tijd vooral werkgelegenheid, een bruisend winkelcentrum en extra geld voor leuke dingen in de gemeentekas. Maar er klinkt nu ook angst en boosheid over een overheid die slecht nieuws over het asielcomplex bagatelliseert. Er is voor tachtig miljoen euro een nieuw complex gebouwd in Ter Apel met een eigen huisartsenpost, een school en huisvesting voor maximaal tweeduizend asielzoekers. Deze maand wordt het feestelijk geopend. Zembla onderzoekt de stemming in Ter Apel.

Samenstelling, research & regie: Gertjan Zwanikken

Transcriptie van deze uitzending