Vechtende edelherten tijdens de bronstijd

Op een frisse ochtend wandelt Miranda Brouwer over de Veluwe, wanneer ze plotseling getuige is van een spectaculair natuurtafereel. Tussen de paarse heidevelden ziet ze twee edelherten verwikkeld in een felle strijd. Hun geweien knallen tegen elkaar, terwijl de stilte van de ochtend wordt verscheurd.

Dit soort gevechten vinden vaak plaats tijdens de bronstijd, een periode waarin de mannetjes strijden om dominantie en de kans om zich voort te planten. Deze fase valt meestal tussen eind september en half oktober.

De onderlinge gevechten die plaatsvinden tijdens de bronstijd zijn niet alleen een krachtmeting, maar ook een manier om hun plek in de natuur te bevestigen. Tijdens deze confrontaties zetten de mannetjes alles op alles om de roedel te veroveren. De winnaar van deze krachtmeting krijgt de kans om zijn genen door te geven aan de volgende generatie.

De mannelijke edelherten zijn in deze tijd zo gefocust op een eventuele paring dat ze amper aan eten toekomen. Ze besteden al hun energie aan het imponeren van de hinden (de vrouwelijke herten) en het aangaan van gevechten met andere mannetjes. Door deze intensieve inspanning verliezen ze tot wel 30% van hun lichaamsgewicht.

Buiten de bronstijd leven de mannetjes en vrouwtjes in aparte roedels. De hinden leven in een groep die geleid wordt door een leidhinde. Deze hinde bepaald het trekgedrag en het ritme van de groep. Jonge edelherten trekken met deze roedel mee. Jonge- halfvolwassen mannetjes vormen soms kleine groepjes terwijl de volwassen mannelijke herten vaak alleen leven.

Bron: Onzenatuur, natuurmonumenten