Lindenspitskop rukt op

Een paar jaar geleden werd hij als eerste in ons land rond Maastricht gezien, in groten getale op een lindeboom: de lindenspitskop (Oxycarenus lavaterae). Een wantsensoort die dus nieuw is voor Nederland en aan een opmars naar het noorden bezig is, onder invloed van klimaatverandering. Het bijzondere aan deze soort is dat ze niet onder de schors gaan zitten maar erop: je ziet ze in deze tijd van het jaar vaak in grote plakkaten tegen een linde aan geplakt. Soms zitten er wel 100.000 van deze wantsen op één boom, een spectaculair gezicht!

“Veel mensen vinden wantsen op kevers lijken, maar ze hebben een steeksnuit in plaats van bijtende monddelen”, legt insectenman Vincent Kalkman van Naturalis uit. De lindenspitskop is zo’n 5 mm groot, zwart gekleurd met roodbruin op de voorvleugel, “Hun voorvleugel bestaat uit twee delen: een verhard voorste deel, dat een beetje donkerrood/bruin is, en een achterste deel, dat licht en glimmend is”.

De lindenspitskop leeft niet alleen op linde, maar ook op kaasjeskruid. ”Dat lijken andere planten, maar die zitten in dezelfde familie. Blijkbaar zit er in beide planten iets in waar ze van kunnen leven”, zegt Kalkman.

“Na de overwintering gaan ze paren, leggen de eitjes op de bast, daar komen jonkies uit, de nimfjes. Die verkassen op een gegeven moment naar de bladeren. Daar gaan ze aan zuigen, dus daar groeien ze van. Daarna halen ze ook voedsel uit de zaden van de linde, dat hebben ze waarschijnlijk nodig om volwassen te worden”. De bomen ondervinden er overigens weinig schade aan en gaan er ook niet dood van.

De lindenspitskop is geen exoot, hij is zelf hier gekomen, oorspronkelijk vanuit het Middellandse Zeegebied. Nu komt hij tot aan Utrecht al massaal voor. Vincent Kalkman is blij met de komst van deze wantsensoort naar Nederland. “Het voegt weer wat toe, we hebben hierdoor weer wat meer variatie en meer soorten is altijd leuk!”