Zomergasten (3): Eva Crutzen

Collega en bewonderaar Niels van der Laan over het talent en het ‘feestje’ van Eva Crutzen.

11 april 2011
Beste Niels, Eva Crutzen hier. Je denkt nu vast ‘wie in godsnaam ís die vrouw?’. Ik zal het proberen kort uit te leggen. Ik ben in 2009 afgestudeerd aan de Frank Sanders Academie voor musicaltheater. Maar stiekem houd ik niet zo van musical. Ik wil heel graag zelf dingen maken. Maar ik loop met schrijven tegen van alles aan. Ik was erg onder de indruk van jullie voorstelling ‘Help ons’ en daarnaast hoor ik ook niets dan lovende verhalen over jou. Dat je vaker schrijft voor anderen, dat je eieren kan bakken als geen ander, dat je niet bang bent voor muizen, ga zo maar door. Zouden we een keer koffie kunnen drinken?
Groetjes, Eva

12 apr 2011
Ha Eva! Dank voor je mail! Laat ik eerst iets rechtzetten: ik ben best bang voor muizen. Nu dat misverstand uit de wereld is: kun je volgende week woensdagmiddag?

12 april 2011
Dan ben ik bij de tandarts, dan gaan mijn verstandskiezen eruit, dat praat wat lastig.

12 april 2011
Oké, afgesproken. Dan kom ik daarheen. Als jij van tevoren je tandarts goed instrueert, kan die al jouw ideeën vertellen terwijl jij onder narcose bent. Anders vrijdag 15.00 uur?

Eva koos voor vrijdag, 15.00 uur. Toen ik het café binnenkwam, zat ze daar met een enorme berg papier. Flarden van liedjes, halve scènes, of zelfs een paar woorden: ‘vrouw met te grote trui’. Vol schaamte las ze alles voor. ‘Ja sorry, dit is echt kut’ en ‘dit is zó zonde van jouw tijd’ en ‘zal ik gewoon snel de koffie betalen en wegrennen?’

Maar in die stapel papieren bleken een paar jaloersmakende ideeën te zitten. We werkten alle flarden uit tot wat haar eerste voorstelling zou worden: Hoogtevrees. Over opgroeien zonder moeder en vechten voor je plek. Het bleek het thema te worden van al haar latere werk. Zowel in theater als op tv. Een zware basis, maar nooit sentimenteel. Sterker nog: eerder hilarisch. En daardoor zo effectief. Omdat drama veel meer aankomt als je als publiek eerst gelachen hebt. En lachen moet je, of je wil of niet. Door haar geweldige acteren en haar unieke, komische timing. Iedereen die Klikbeet en Promenade zag, zal dat beamen. Maar altijd is er die zwaardere onderstroom, bij alles wat ze maakt. ‘Sorry Niels, weeeeer een tekst over m’n moeder, kun jij kijken of er nog wat lucht in te pompen is?’

Lees verder in VARAgids 31/32 (dubbelnummer). Vanaf dinsdag 29 juli 2025 op de mat, in de app en in de winkel. Nog geen abonnee?