Zoe: lauwwarme liefde en halfslachtige sciencefiction

Veel mensen houden wel van een beetje romantiek in sciencefiction, of een beetje sciencefiction in de romantiek. Films als Gattaca, Eternal Sunshine of the Spotless Mind en Never Let Me Go, waarin de romantische helden zich ondanks invloeden van buitenaf tot elkaar aangetrokken voelen. Films waarin de liefde het uiteindelijk wint van de wetenschap.

Eenzelfde idee gaat schuil achter Zoe, de nieuwe film van regisseur Drake Doremus (Like Crazy, Equals), maar de film mist helaas één cruciaal element: een boeiende centrale romance. Let wel op ; de onderstaande trailer bevat al een enorme spoiler.

Zoe gaat over de voorzichtig ontluikende liefde tussen Cole (Ewan McGregor) en Zoe (Léa Seydoux). Beide werken voor een baanbrekend IT-bedrijf (hij als hoofd, zij als werkneemster), waar koppels een supercomputer genaamd The Machine met 90% zekerheid kunnen laten uitrekenen of hun relatie stand zal houden. Is de uitkomst negatief, of ben je single? Niet getreurd! Dan zijn er altijd nog de synthetische gezelschapsdames en –heren. Robotten zoals Ash (Theo James uit Divergent-serie , nu ook op Netflix te zien in How It Ends ), die nooit moe of kribbig zijn en die je nooit zullen verlaten. Maar kan je wel echt houden van iets dat niet echt is?

Het is een interessante vraag die in films zoals Her (Spike Jonze) en tv-afleveringen zoals Be Right Back (Black Mirror) al op hartverscheurende wijze werd aangekaart, maar het script van Zoe mist zowel de wil om echt diep op het onderwerp in te gaan als de empathie voor de karakters. De makers lijken al hun geld te hebben gezet op een twist vroeg in het verhaal (die al verklapt wordt in de trailer), waarna ze helemaal geen tijd meer hebben besteed aan een verdere uitwerking van de personages. Want om wie gaat het hier nou eigenlijk? Om de man die moet leren liefhebben? Of om de vrouw die zichzelf moet accepteren zoals ze is?

De meeste sympathie voelen we nog voor Emma (Rashida Jones), de warme en uiterst begripvolle ex van Cole, die haar (liefdes)leven wel weer heeft opgepakt nadat een slechte relatieprognose van The Machine haar huwelijk met Cole had laten knappen. Miranda Otto (The Lord of the Rings, Homeland, binnenkort te zien als Sabrina’s tante in Chilling Adventures of Sabrina ) en Christina Aguilera maken ook hun opwachting; de laatste als robotcourtisane, de eerste als hoerenmadam.

Dat zowel Seydoux als McGregor meer kunnen weten we van films als La vie d’Adèle en Perfect Sense (nog zo’n voorbeeld van noodlottige liefde in sciencefiction), maar de liefde tussen Cole en Zoe is op z’n best lauwwarm.

Het is alsof ze zo uit de vorige film van Doremus - de film Equals, die ging over een futuristische, emotieloze wereld - zijn weggelopen. Of misschien zijn ze gewoon wel zo geprogrammeerd.