Waterschapsheuvel: matige animatie, prima script

In 1972 verscheen de kinderroman Watership Down (vertaald als Waterschapsheuvel), een bestseller die in 1978 werd verfilmd. In 1999 verscheen er opnieuw aandacht voor het welbekende verhaal dat zich afspeelt in een paradigma vol konijnen, in de vorm van een animatieserie. De allegorie – over dieren die mensen weerspiegelen, die in wanhopige tijden een nieuw thuiskomen zoeken – is nog altijd relevant, zo zullen ze bij de BBC en Netflix hebben gedacht: met vier afleveringen – bij de BBC twee met elk de lengte van een speelfilm – hebben regisseur Noam Murro (300: Rise of an Empire) en scenarist Tom Bidwell (My Mad Fat Diary) hun licht laten schijnen op het fenomeen.

De nieuwe versie van Waterschapsheuvel is opnieuw in animatievorm gegoten, en begint zoals het verhaal voorschrijft met het personage Fiver of Vijfje (Nicholas Hoult), die in visioenen ziet hoe het leefgebied van de sprong konijnen in de nabije toekomst verwoest zal worden door de elil (de vijand, de dieren hebben namelijk hun eigen taal gecultiveerd). Zijn broer Hazel (James McAvoy) licht de lotgenoten in, waarop ze de vlucht inzetten, op zoek naar een leefbare plek waar ze als prooidieren diegenen die roven – duizend vijanden, volgens de overlevering – van een grotere afstand kunnen spotten. Dit is de opmaat naar een reeks perikelen.

Wat direct opvalt aan de serie, is de esthetiek; de computeranimatie heeft tot gevolg dat de meeste scènes eruitzien als een low-budget ochtendshow. De vier afleveringen kosten naar verluidt twintig miljoen pond – ruim 22 miljoen euro – en het lijkt erop alsof het leeuwendeel daarvan is overgeboekt naar de stemacteurs: John Boyega (mooie rol als bruut Bigwig), Ben Kingsley, Olivia Coleman, Gemma Arterton, Daniel Kaluuya, Rosamund Pike en noem maar op. Het is aan hen te danken dat de matige animatie wordt voorzien van prachtig acteerwerk, en eloquente dialoog – ook met het geactualiseerde scenario vol spanning is weinig mis.

Waterschapsheuvel is geschikt voor kinderen van 12 jaar en ouder, en dat is zeer begrijpelijk. Het door Richard Adams geschreven bronmateriaal kende al een keur aan wreedheden (wel met hier en daar een snufje humor), en Bidwell doet daar nog een schepje bovenop. Dat moet ook; een creatie die zich richt tot de jeugdige kijker bevat zoals het betaamt de nodige levenslessen.