Vergeet Dark Tourist, kijk Tickled

Voor een recensie van Dark Tourist, klik hier.

Goed, Tickled dus. Al een tijdje weggestopt in de krochten van het Netflixaanbod – ten onrechte, want het is een even maffe als uiterst urgente documentaire. Het verhaal begint bij de Nieuw-Zeelandse journalist David Farrier, die aanvankelijk een nogal Louis Theroux-achtige, maar dan de b-variant, indruk maakt, met z’n buitenbeentjes-interviews voor de Nieuw-Zeelandse tv.

In zijn liefde voor vrolijke gekkigheid stuit Farrier op een Facebookgroep over een kietelcompetitie. Compleet met deelnemers in sporttenue, die het wedstrijdelement uiterst serieus lijken te nemen – nou ja, ze kijken er in ieder geval ernstig bij. Farrier stuurt een bericht naar organisator Jane O’Brien Media, voor een geinig journalistiek item. De reactie van Jane O’Brien is anders dan hij zich had voorgesteld.

De scheldkanonnade die Farrier ontvangt, is slechts het begin van een duizelingwekkende reis naar de wereld van het kietelfetisjisme – en vooral naar de duistere wereld van Jane O’Brien Media. Een team advocaten reist al snel af naar Nieuw-Zeeland om Farrier ervan te weerhouden om zijn zoektocht voort te zetten (de deelnemers aan de competitie willen sowieso niks zeggen, zij zijn doodsbang). Het verhaal dat zo geinig begon, groeit de journalist al snel boven de pet. Gelukkig is daar producer Dylan Reeve, die nogal handig is met computers; de weg naar de oorsprong van de kietelcompetitie leidt hen via Duitsland dwars door Amerika. Tickled is vervolgens een roadtrip langs gedupeerden, journalisten die er ook al over publiceerden en de makers wonen zowaar een wedstrijd bij.

Tickled gaat dan allang niet meer over kietelfetisjisme, en is allang niet meer goedgehumeurd. Het is een film geworden over identiteitsfraude is z’n wreedste vorm, over hoe iets ogenschijnlijk onschuldigs hele levens ontwricht. Het verhaal dat zich in Tickled ontvouwt, is te fascinerend om ongezien in de Netflixbibliotheek te laten liggen.