VOD Filmklassieker: Rubber (2010)

Oké, Rubber is misschien wat jong om een klassieker genoemd te worden, maar de film is zo tijdloos en uniek dat hij toch aan de criteria voldoet. Het is vrij zeker dat er in de geschiedenis van de cinema niet nog een film gemaakt zal worden over een moordzuchtige autoband. Sommige critici vragen zich af of er überhaupt één film over een moordzuchtige autoband gemaakt had mogen worden, maar het is nu te laat. Regisseur is de merkwaardige Franse techno-musicus en filmmaker Quentin Dupieux, alias Mr. Oizo, die later nog enkele films maakte over een man die zijn hond zoekt en een filmproducent die op zoek is naar een Oscar-winnende angstschreeuw. Absurdisme is dus het werkterrein van Dupieux. Waarom zou je een film maken over een autoband? In de proloog, die integraal online staat, wordt een begin van een antwoord gegeven. Je maakt tevens kennis met het publiek van de film:

Het antwoord is misschien: waarom zou je géén film maken over een autoband? De band in de film heet Robert en is zeer knap geanimeerd met louter practical effects. Nadat Robert zich bewust is geworden van zijn psychokinetische krachten begint hij aan een tocht die eindigt in Hollywood en die heel wat mensen en konijntjes het leven kost, achterna gezeten door de sheriff uit het intro van de film. De film is van het genre ‘niet voor iedereen’ en er is wel wat op af te dingen hier en daar, vooral op de lengte. Maar knap en bijzonder is Rubber zeker. Wie de absurde stijl van Dupieux eerst gratis wil proberen, bekijkt deze memorabele korte film over een bizarre auditie , inclusief worst.

De trailer van Rubber: