Versailles S03E01-02: opulentie en een godcomplex

Een bekapte ruiter galoppeert met een vaart door een bosrijke omgeving. De ruiter arriveert in de Bastille, komt in de diepste kerker aan, en onthult zijn gezicht: het is Alexandre Bontemps (Stuart Bowman), de trouwe bediende van de koning. In het donker treft hij een gevangene aan met een zwart, geschroefd ijzeren masker.

In het historische drama Versailles volg je al twee seizoenen lang de perikelen rond de Franse koning Lodewijk XIV (George Blagden), oftewel de beroemde Zonnekoning. De serie toonde de opkomst van het prachtige jachthuis Versailles dat langzaamaan een zetel van macht wordt, maar ook de giftigheid onder de edelen, en de groeiende intriges aan het hof. Het derde seizoen (ook het laatste seizoen van de serie) richt zich op de nalatenschap van de koning. De burgers en boeren worstelen in armoede, de belastingen worden verhoogd, en de wrok groeit. Desondanks blijft Lodewijk nog steeds een koning die aanbeden wordt, maar zelf worstelt hij met zijn (goddelijke) positie in de wereld.

Als je alles hebt wat je hart begeert, hoe blijf je dan vasthouden aan dat geluk? Lodewijk weet het eigenlijk zelf ook niet. De koning viert de overwinning van Frankrijk op Nederland en hun bondgenoten door de verslagen keizer Leopold van Hongarije (Rory Keenan) te verwelkomen in Versailles. Lodewijk pocht over zijn rijkdom, en toont triomfantelijk de Spiegelzaal aan de gegadigden, want het is volgens hem ‘een baken voor de wereld dat de kracht en glorie van God zelf weergeeft.’

In het derde seizoen wordt de koning wederom geleid door het vrouwelijke schoon om hem heen. De wilskrachtige Madame de Montespan (Anna Brewster) is aan de kant geschoven, en de vrome Madame de Maintenon (Catherine Walker) weet zijn aandacht vast te houden, iets wat de lankmoedige koningin Marie- Thérèse (Elisa Lasowski) niet gegeven is. Lodewijks pruilende broer Philippe (Alexander Vlahos) keerde als een oorlogsheld terug, maar is niet in staat om de draad op te pakken met zijn oude minnaar, de Chevalier de Lorraine (Evan Williams). De gewiekste Chevalier heeft een gewilde plaats kunnen bemachtigen in de rechtszaal als ceremoniemeester. Het vult zodanig zijn tijd dat hij geen aandacht heeft voor Philippe, die zich dan stort op de mysterieuze man in het ijzeren masker –  het script leent elementen van het beroemde verhaal van de Franse schrijver Alexandre Dumas, en het onthullen van zijn identiteit lijkt één van de mysteries van het seizoen.

Scriptschrijver Tim Loane speelt met de Franse geschiedenis om meer spanning en mysterie te creëren binnen het plot. Hij slaagt hier deels in, maar voegt een extra laag spanning toe door zich te richten op de wrijving tussen de protestanten en de katholieken in de rechtbank. In de wandelgangen blijft het gonzen van roddels omtrent de vrouwen in Lodewijks leven. Lodewijks kroonjuweel Versailles zit tot de nok toe vol met sociale klimmers en manipulators. Het zou Versailles niet zijn als de edelen niet zouden koketteren met melodramatische verhaallijnen.

Kanten ruches, weelderige lokken, en deinende boezems. Net zoals het paleis toont het historische drama pracht en praal ter afleiding van de vergulde leegte. Versailles blijft een licht verteerbaar kostuumdrama.