Trom S01: zinderende Deense scandi-noir

Foto credits: Finnur Justinussen / REinvent Studios / KYK-Pictures

De Deense scandi-noir Trom begint met een ongekende tragedie. Onderzoeksjournalist Hannis Martinsson (Ulrich Thomsen, onder meer bekend van Banshee , is in vorm) reist op instigatie van activist Sonja á Heyggi (Helena Heðinsdóttir) af naar de Faeröereilanden, waar zij is gestuit op een enigmatisch complot. Uitgerekend op het moment dat Martinssons vliegtuig landt wordt Sonja vermist. Even later wordt haar stoffelijk overschot aangetroffen in een baai. Daar is Martinsson bij, die het levenloze lichaam van Sonja rouwend in zijn armen houdt. Saillant is dat showrunner Torfinnur Jákupsson dan al knap heeft laten doorsijpelen dat de activist de dochter is van de journalist.

Dat wist Martinsson tot Sonja's uitnodiging niet; hij zou dus voor het eerst met zijn kind kennismaken. Trom , het knappe televisiedebuut van Jákupsson, begint dus met een mokerslag. Die Martinsson ook meteen een reden geeft om zich helemaal te storten op zijn zoektocht. Het zal niet helemaal uit de lucht komen vallen dat het mysterie iets van doen heeft met een entrepreneur op de eilanden die zich bezighoudt met visexport (de grootste commerciële sector aldaar). En dat Trom eveneens iets probeert te zeggen over de traditie waarbij Grienden (een walvissensoort) jaarlijks worden opgejaagd en gedood. Op de Faeröereilanden staan activisten en vissers tegenover elkaar, laat Jákupsson zien.

De grillige kliffen en prachtig groene valleien lenen zich daarnaast als een uitstekend canvas voor Thomsen, die soms bijna oogt als een puriteinse dominee. Gewapend met zijn vastberaden blik. Martinsson weet zich dan ook al snel vast te bijten in de zaak, terwijl mensen die hem al van jongs af aan kennen hem met argusogen aankijken. Journalisten hebben niet altijd het beste voor met de viskwekerijen en de walvisjacht, zoveel is duidelijk. Martinsson, die een carrière cultiveerde buiten de eilandengroep, wordt niet meer beschouwd als een van hen. Dat lijkt hem echter niet te deren.