In de IJslandse thrillerserie Trapped hebben de hoofdpersonages weinig vrezen, maar het decor en het hoofdpersonage is onweerstaanbaar.
Wie enthousiast aan Trapped (2015) begint omdat het zich in IJsland afspeelt, alvast een disclaimer: in de serie zien we nul geisers, vulkanen of borrelend grondwater. De serie speelt zich bijna in z’n geheel af in een ingesneeuwd dorp aan een haven. En toch is de serie onmiskenbaar IJslands. Want juist dat isolement maakte de serie in IJsland enorm populair – het land was duizenden jaren geïsoleerd van de rest van de wereld. Trapped had een kijkdichtheid van ruim 96 procent (nou ja, op een bevolking van 323.000 mensen, het blijft natuurlijk IJsland).
De serie heeft nog iets IJslands (en ook anders dan een serie als The Bridge): we zien géén fraaie architectuur. De woningen waarin de dialogen plaatsvinden zijn klein, de huizen waar de personages naartoe lopen zijn mistroostig – iedereen die wel eens buiten Reykjavik is geweest, zal die architectuur zijn opgevallen. En dan stormt het ook de hele tijd nog zo erg, dat de personages regelmatig wegvallen in, ja, sneeuwbeeld. Aardig dramaturgische voordeel: hier geen personages die roepen dat de batterij van de smartphone leeg is, om de spanning erin te houden. Of dat er geen bereik is. Natúúrlijk is er geen bereik.
Is de serie daardoor ook heel spannend? Mwah. Het is een thriller, er is een lijf met een afgezaagd hoofd, armen en benen, maar echte dreiging hangt de hoofdpersonages nauwelijks boven het hoofd.
Trapped is vooral een serie met een geweldig hoofdpersonage: Andri Ólafsson. ‘Het wonderlijkste sekssymbool,’ schreef The Guardian over het personage, gespeeld door Ólafur Darri Ólafsson. Andri, gezette hoofdagent van het dorpje (twee medewerkers slechts) probeert op een sukkelig maar doortastend drafje de zaak met het afgezaagde lijk op te lossen. Het is een nogal grote zaak, zeker naarmate het aantal doden daarna met redelijk tempo toeneemt. De recherche in Reykjavik kan echter niet helpen want ja, die storm hè.
Uiteindelijk ontvouwt zich evengoed een fascinerende whodunnit, vanuit een decor waarvan je weet dat het Europees is, maar wat bovenal een buitenaardse indruk maakt.
PS: Het woord ‘pikzwart’ is in het IJslands óók ‘pikzwart’!