The Rookie S03E01: potsierlijke moraalridder

Foto credits: ABC Studios

Er zijn televisieseries die ogen als een uithangbord voor rechts-conservatieve idealen. The Rookie voldoet hier bij vlagen aan. Het misdaaddrama draait om John Nolan (Nathan Fillion), die zich op 40-jarige leeftijd voegt bij het politiedepartement van Los Angeles. Nolan manifesteert zich al snel als een talent. Maar in het tweede seizoen raakt hij bevriend met een collega die corrupt blijkt en hem erin wil luizen – de diender zou banden hebben met de Armeense maffia. Zodoende staat Nolan aan het begin van het derde seizoen voor een grote missie: bewijzen dat hij onschuldig is. Dat blijkt een nogal saaie exercitie: Nolan ís onschuldig.

The Rookie is niet zo’n drama waarin de suggestie wordt gewekt dat de hoofdpersoon weleens een scheve schaats rijdt of de grenzen van het betamelijke overschrijdt. Nolan is een rolmodel; een moraalridder zelfs. Dat hij überhaupt wordt beschuldigd van corruptie laat zich dan ook omschrijven als een potsierlijke maar logische wending. Je kan geen uren televisie maken over een good cop die eigenlijk niet zoveel te melden heeft, want dát is saai. Dus moet de good cop af en toe in ongenade vallen, ondanks zijn goede intenties. Ook dat blijkt trouwens een saaie aangelegenheid. Omdat je als kijker de afloop wel kan raden.

De lijfspreuken van The Rookie zijn ‘wie goed doet, goed ontmoet’ en ‘er zijn heus goede politieagenten’. Het lijkt soms bijna alsof de serie wordt gesponsord door de LAPD. Sowieso: bestaan er zulke perfecte mensen als Nolan? Bovenal zou je The Rookie zonder twijfel kunnen beschouwen als gedateerd: in deze tijd van Black Lives Matter moeten er andere, diepzinnigere, bedachtzamere drama’s worden gemaakt waarin de rol van de politie op een andere manier moet worden ingevuld. Zie bijvoorbeeld David Simons We Own This City.