The Recruit S01E01: aardige paranoiathriller

Foto credits: Philippe Bossé / Netflix

Nieuwkomers bij de CIA mogen meteen de smerige klusjes opknappen, zo wordt geïnsinueerd in de actiethriller The Recruit. De jonge advocaat Owen Hendricks (Noah Centineo uit To All the Boys I’ve Loved Before , 2018) krijgt in zijn eerste werkweek de ondankbare taak om chantagemails die zijn gericht aan de geheime dienst door te lichten. Sommige afzenders beweren over compromitterende informatie over de Amerikaanse nationale veiligheid te beschikken, en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Hoewel de meeste post onschuldig is, stuit Hendricks al snel op een bericht van een vrouw die belangrijke details kent die top secret zouden moeten zijn.

De CIA’er meldt zijn vondst bij zijn baas, wint bij zijn collega’s informatie in, en belandt op een zogeheten black site , een clandestiene gevangenis, in Jemen. Zo kan dat dus gaan bij de CIA, lijkt de ietwat romantische boodschap in The Recruit. Hoewel de marteling die de jongeling daar ondergaat weer minder tot de verbeelding spreekt. Dat Hendricks uiteindelijk, na een hoop obstakels te hebben genomen, erachter komt dat zijn mysterieuze contactpersoon een van de belangrijkste CIA-agenten van het land kan beschadigen, komt daarentegen niet als een verrassing: The Recruit past in een traditie van paranoiatelevisie – zie ook Jack Ryan.

Deze nieuwe televisiereeks is daarnaast vooral een vehikel voor Centineo, die een goede combinatie van naïviteit en vastberadenheid etaleert. Zijn personage weet nog niet echt van de fijne kneepjes van het vak, en hoe je je collega’s soms moet bedonderen, maar is overduidelijk bereid om te leren. Ook als dat leerproces behelst dat hij zijn leven in de waagschaal moet stellen. En als Hendricks wel een keer gelijk heeft en gelijk krijgt, dan laat hij dat ook op bijdehante wijze weten. Daardoor krijg je de indruk dat CIA-medewerkers elkaar naar het leven staan. Laten we hopen dat de realiteit anders is.