The Rain S02E01-02: Deense genretelevisie op niveau

Toen de makers van The Rain vorig jaar tijdens een persvoorstelling in Rome werden gevraagd of hun concept niet gewoon ‘de Deense The Walking Dead was’, antwoordden ze ontkennend. The Rain was iets volstrekt nieuws, zinderende Deense genretelevisie. Dat is natuurlijk niet helemaal waar, het postapocalyptische drama lift wel degelijk mee op het succes van de zombieserie – en had wellicht zonder de zombiepopulariteit nooit het levenslicht gezien. Niettemin waren er ook significante verschillen tussen de twee. The Rain draait om tieners, en is gestileerder. Hoewel de verhaallijn – op zoek naar een oplossing voor het probleem (zombies, virussen) - min of meer hetzelfde is.

Aan het einde van het eerste seizoen vluchtten Simone (Alba August is de nieuwe Deense acteerrevelatie) en haar bende van Apollon in een gepantserde wagen de zone in. Ze zijn immers allemaal – op Simone na – ingespoten met een middeltje waardoor ze dit ommuurde terrein niet kunnen verlaten. In de opener van het tweede seizoen weten ze de huurlingen die hen op de hielen zitten af te schudden, en stuiten ze op een oude militaire controlepost. Daar treffen ze mensen in futuristische pakken, die zwarte drek – een incarnatie van het virus – in de brand steken.

Patiënt nul, virusdrager Rasmus (Lucas Lynggaard Tonnesen), wordt hierdoor geraakt – het virus is op de één of andere manier telekinetisch met hem verbonden. Hierop belandt het gezelschap in een ruimte die ‘op Mad Max’ lijkt, waar een specialist genaamd Jacob gaat proberen het virus uit Rasmus’ ruggenwervel te destilleren. Wanneer het genomen monster in de afgesloten operatieruimte op de grond valt, verspreidt het virus zich razendsnel, met een bloedbad tot gevolg. Nu de wetenschappers goeddeels dood zijn, gaat Simone met haar minnaar Martin (Mikkel Boe Folsgaard) de hort op, op zoek naar de notities van haar vader – die heeft ooit de virusmutatiesleutel in kaart gebracht. En de bad guys, die kijken mee.

Het lijkt erop dat de showrunners van The Rain genoeg spreekwoordelijke vuurkracht hebben om er opnieuw een onderhoudend, spannend en enigszins melodramatisch seizoen van te maken. Het blijft een positieve ontwikkeling, niet-Engelse genretelevisie. Postapocalyptische verhalen spelen zich dikwijls af in de Verenigde Staten, en het blijft fascinerend om te zien wat Scandinavische schrijvers met het thema doen. Hoewel die gelijkenis met The Walking Dead nog steeds opgaat, lijkt het erop dat The Rain – met een uitstekend acterende cast – in het tweede seizoen nog meer een eigen gezicht krijgt.