The Pharmacist S01E01-02: een onverschrokken apotheker

In april 1999 wordt Danny Schneider vermoord in een achterstandswijk in New Orleans. De jonge man was klaarblijkelijk op zoek naar drugs, en een mogelijk mislukte drugsdeal werd hem fataal. Het politieonderzoek dat volgt laat zich omschrijven als gemakzuchtig en laconiek. Talloze moorden worden jaarlijks gepleegd in de stad, en misschien hebben de junkies en dealers het wel verdiend. Maar apotheker Dan Schneider, Danny’s vader, wil hier niets van weten. Opgezweept door zijn hevige rouw stelt hij een eigen onderzoek in: wie vermoordde zijn zoon?

Als een obsessieve maniak begint hij aan een maandenlange zoektocht waarin hij uiteindelijk na vernuftig speurwerk stuit op de dader (die ook acte de présence geeft in de documentairereeks). Het draait evenwel niet uitsluitend hierom (de casus Schneider is in zekere zin na de eerste aflevering al opgelost): Schneider en de makers van The Pharmacist willen in vier afleveringen laten zien hoe het zo is gekomen, de drugscrisis in Amerika.

Zodoende gaan we terug naar een verder verleden, waarin we zien hoe Schneider en zijn vrouw verliefd op elkaar worden, en in de vorige eeuw verhuizen naar een buitenstad van New Orleans.

Want witte mensen ontvluchten en masse de New Orleanse wijken die nu worden bevolkt door arme zwarte gezinnen. Daar ontstaat een zogeheten crackepidemie; daar zal Danny op den duur heenrijden om zijn ‘medicijn’ te scoren. Een keur aan inwoners van die wijk komt aan het woord. En het is niet schrikbarend dat de zwarte en witte getuigen veel met elkaar gemeen hebben. De vrouw die uiteindelijk de moordenaar van Danny ontmaskert verloor zelf jaren geleden haar broer, die ook werd vermoord.

Verderop in het seizoen, wanneer Schneider na een periode van afwezigheid zijn werk als apotheker hervat, wordt de focus verlegd naar de huidige opioïdencrisis: doctoren die zwaar verslavende pijnstillers verstrekken aan patiënten die ze niet nodig hebben. En daar puissant rijk mee worden. Nu Schneiders leven is getekend door de moord op zijn zoon heeft hij maar een doel: alle betrokkenen aan de schandpaal nagelen. Het is cliché om te constateren, maar de aanhouder wint. Schneider bijt zich als een waakhond vast in de materie, en weet een hoop curieuze informatie los te wrikken.

Het politiekorps is corrupt, en sommige artsen worden een hand boven het hoofd gehouden. Het meest tragische aan The Pharmacist is misschien nog wel: wisten we dit al niet allemaal? Misschien in ons onderbewustzijn. Het is aan onverschrokken types als Schneider om de waarheid, hoe akelig ook, boven tafel te krijgen.