The Miracle S01E01-02: de karmozijnrode tranen van Maria

Het beeld is krachtig en verontrustend. Een overdekt, ondergronds zwembad, leeg, en volledig bekleed met een laag plastic folie. In het midden staat een metalen plank met een kleine afbeelding van een heilige. De maagd Maria weent. Karmozijnrode tranen stromen over haar gezicht. De tranen druipen zonder onderbreking van het beeld af, en liters bloed komen terecht in een transparante plastic bak die het menselijke bloed van de madonna verzamelt.

De mysterieuze en ondoorgrondelijke verschijning zal invloed hebben op de levens van de personages die het geheim bewaken. In de achtdelige serie wordt het heilige beeld van Maria ontdekt tijdens een inval op de schuilplaats van maffiabaas Molocco (Sergio Valastro). De autoriteiten beslissen dat het mysterieuze beeld wordt ondergebracht in een verlaten militaire omgeving. De progressieve premier Fabrizio Pietromarchi (Guido Caprino) weet van haar bestaan af omdat het hoofd van de carabinieri, generaal Giacomo Votta (Sergio Albelli), hem inlicht over de situatie. Naast de premier worden ook de hematoloog Sandra Roversi (Alba Rohrwacher) en de priester Marcello (Tommaso Ragno) wegens hun expertise bij de zaak betrokken, om een mogelijke verklaring te geven voor het opmerkelijke fenomeen.

Hetgeen dat deze zeer verschillende personages met elkaar verbindt? Allen hebben behoefte aan een mirakel in hun leven. De jonge premier worstelt met het nationale referendum over het verlaten van de EU, en de terugkeer van de lire. Een politieke crisis kan immers het einde van zijn carrière betekenen. De priester gaat gebukt onder een gewetensconflict, want hij heeft moeite om zijn lusten (gokken en seks) te beteugelen. De jonge hematoloog neemt de zorg van haar bejaarde zieke moeder op zich.

The Miracle laat zich niet makkelijk categoriseren. Het is zeker geen Italiaans misdaaddrama à la Suburra. Het is deels een religieus drama, maar het heeft eveneens sociaal-politieke elementen. Het script is afkomstig van de Italiaanse auteur Niccolò Ammaniti (en hij was deels verantwoordelijk voor de regie). Ammaniti flirt met het idee van de wereldse ondergang (naast het mysterie, kan je een vergelijking trekken tussen het fictieve EU-referendum en de huidige beroering rond Brexit in het Verenigd Koninkrijk).

In een samenleving die doordrenkt is met het (katholieke) geloof, zijn de mensen overtuigd van de aanwezigheid van een goddelijke almacht. Wat nu als er mirakels gebeuren die alles in twijfel trekken? Hoe zouden mensen reageren op de tranen van de Heilige Maagd, waar je met rede en wetenschap geen logische verklaring voor kan vinden? Na de eerste twee afleveringen wordt duidelijk dat Ammaniti duikt in de psyche van de verwarde en gespannen personages, en hen dwingt om te gaan met een ongrijpbaar vermogen dat de rede te buiten gaat.

Ammaniti ontbloot de archaïsche wortels van de Italiaanse cultuur, en de intieme verhouding van de samenleving met religie. Het is een meeslepend verhaal van politieke, religieuze en sociale ophef rond het mysterie van de maagd Maria. Niemand in de wereld is zonder zonden. Allen worstelen met hun schaduw die ongrijpbaar lijkt.