The Good Place S03E01: een warme idiosyncratische komedie

De aard van de vrije wil, het menselijke vermogen om goed te doen, en heel veel humor. The Good Place combineert op zachtmoedige wijze morele lessen en komedie.

De narcistische Eleanor (Kristen Bell) komt na een ongeluk terecht in een idyllisch hiernamaals. Hier vormt ze een band met de besluiteloze professor Chidi (William Jackson Harper), de egocentrische Britse socialite Tahani (Jameela Jamil), en de domme Jason (Manny Jacinto). ‘The Good Place’ is echter een illusie gecreëerd door de demon Michael (Ted Danson). In het tweede seizoen proberen de vrienden de echte hemel binnen te komen, terwijl Michael een gevoel voor moraliteit ontwikkelt en een band vormt met de mensen. In de finale werd het viertal gered van verbanning naar de hel door de wispelturige rechter Gen (Maya Rudolph). Op verzoek van Michael wordt het experiment op aarde voortgezet om te kijken of ze uit vrije wil kunnen leren om betere mensen te worden.

In de opener realiseert Michael zich dat de bijna-doodervaringen niet voldoende zijn om een blijvende verandering teweeg te brengen in de karakters; ze hebben elkaar ook echt nodig. Vermomd geeft hij de personages een duwtje in de goede richting. Eleanor reist als eerste af naar Australië, om na haar bijna-doodervaring van Chidi te leren hoe ze een beter mens kan worden. Hierop besluit Chidi om samen met de neurowetenschapper Simone (Kirby Howell-Baptiste) een testgroep met mensen die ooit een bijna-doodervaring hebben gehad te creëren. Hoewel het erop lijkt dat de groepsdynamiek wordt hersteld komt er toch een kink in de kabel.

Een aflevering van The Good Place zit barstensvol morele lessen, sprongen in tijd en het verhaal, en humor. In een sneltreinvaart komen de woordspelingen, visuele grappen, en overpeinzingen over de menselijke staat voorbij. Van Eleanors woordspelingen over Aristoteles en restaurantketen Chipotle, en Tahani’s absurdistische 582 vragen interview met het fictieve International Sophisticate Magazine, tot Jasons worstelingen met sociale concepten.

Van de hemel, naar de hel, naar de aarde. Ongeacht de omgeving richt The Good Place zich iedere keer op het ethische kompas van het viertal en hun vermogen om te veranderen. De serie is nieuwsgierig naar hoe mensen zich gedragen, waarom ze het doen, en vraagt wat mensen elkaar op een interpersoonlijke basis verschuldigd zijn.

Maker en scenarist Mike Schur (Parks and Recreation, Brooklyn Nine-Nine ) gaat in het derde seizoen meer voor de subtiele lessen die het leven biedt binnen de grenzen van het dagelijkse leven op aarde. Schur suggereert dat het hard werk is om een goed persoon te zijn, maar dat het uiteindelijk wel het proberen waard is. The Good Place is een fascinerende, komische serie.