The Five S01E01-02: solide Britse thriller

Verlies en spijt. In het Britse drama The Five is het de drijvende kracht voor een aanlokkelijk verhaal rondom een verdwijningszaak.

Op twaalfjarige leeftijd liet Mark Wells (Tom Cullen, Downton Abbey) samen met zijn vrienden Pru (Sarah Solemani, Bad Education), Danny (O-T Fagbenle, The Handmaid’s Tale ), en Slade (Lee Ingleby, Inspector George Gently) zijn vijfjarige broertje Jesse achter in het bos. De vrienden wilden niet opgezadeld worden met een dreinende kleuter. Jesse liep beteuterd terug naar huis, maar raakte prompt spoorloos verdwenen. Twintig jaar later zijn de vier nog steeds met elkaar verbonden door schuld en spijt, wanneer Danny, inmiddels politie-inspecteur, op het DNA-profiel van Jesse stuit tijdens een moordonderzoek. De seriemoordenaar Marosi (Rade Serbedzija) legt een bekentenis af dat hij Jesse heeft vermoord, maar zijn lichaam werd nooit gevonden.

Interpersoonlijk drama wordt afgewisseld met de strakke opbouw van de verschillende aanwijzingen over de moord. Het perfecte leven van dokter Pru is niet wat het lijkt. Mark, een advocaat, gaat sterk gebukt onder zijn schuldgevoel, maar hij heeft tevens een affaire met een getrouwde vrouw. Slade runt een jeugdopvang, maar zoals je aan het einde van de opener kan zien heeft hij ook een schaduwzijde. Danny is een gestresste agent wiens vader, inmiddels gepensioneerd, de verdwijning van Jesse heeft onderzocht.

Een opmerkelijk gegeven is dat het Britse drama, met name in de opener, een commercieel uiterlijk heeft. Opnames van mooi locaties, close-ups van de acteurs waarbij de gezichten dicht bij de rand van het frame worden geplaatst, en snelle bewerkingen van stillere scènes – zie bijvoorbeeld de scène waarin Mark gaat joggen in het park en geen rust weet te creëren in zijn hoofd omdat hij overal Jesse denkt te zien. Het leidt soms af, maar het geeft tegelijkertijd extra sjeu aan het verhaal dat al snel dreigt te ontsporen.

De serie is het televisiedebuut van de Amerikaanse bestsellerschrijver Harlan Coben ( Safe ). Cobens achtergrond zorgt ervoor dat vele kleine details in het script terugkomen, of juist worden betwist. Toch komt het plot op enkele momenten enigszins gefabriceerd over, of het nu gaat om de Alzheimer van Danny’s vader of diens betrokkenheid bij de moordzaak, en meer. Er is soms te weinig ademruimte in het script om je meer te verdiepen in de psyche van de personages, en Coben beperkt zich dan vaak tot clichés in de dialogen of karikaturale trekken in de achtergrondpersonages.

Enscenerende esthetiek en visueel gladde beelden. The Five is soms overgestileerd, en leunt zwaar op rode haringen. Toch ligt de magie in de verhaallijnen, met enkele bevredigende wendingen, die hopelijk zorgen voor een subliem einde.