Random Shit: team New Kids schiet alle kanten op

De makers van onder meer New Kids kregen van Videoland carte blanche om een serie te maken. En dat heeft de streamingdienst geweten: Random Shit schiet letterlijk alle kanten op - en treft opvallend vaak doel.

De nerveuze, suïcidale Videolanddirecteur (Ruben van der Meer) is de wanhoop nabij: hoe kan hij de wegrennende kijkers toch aan zijn video-on-demand-dienst binden? Hij vraagt cabaretier Henry van Loon ( De Luizenmoeder ) op bezoek en dwingt hem al zijn ideeën te spuien.

Deze bizarre kapstok bood regisseursduo Steffen Haars en Flip van der Kuil de mogelijkheid de carte blanche die zij van Videoland kregen voor hun nieuwe serie tot het gaatje te benutten. In acht afleveringen (deels door het tweetal, deels door anderen geregisseerd) komt alles langs: van een zwart-witdrama over een talentloze dichter in een existentiële crisis ('Wordt het niet grappiger als hij bruine bonen gegeten heeft?', vraagt de Videolandbaas) tot een bijzondere Game of Thrones -parodie met Gijs 'Redbad' Naber als koningszoon met een enorme piemel. Van een verhaal over een ontspoorde cursus mannelijkheid tot een talentenjacht voor koks met het syndroom van Down.

In alle segmenten speelt Van Loon één van de hoofdrollen; verder passeert een bont scala van tientallen bekende en minder bekende acteurs en Nederlanders (Hans van der Togt heeft een dwerg in de wasmachine! Tim Knol als minstreel! Tim Haars als anaal gefixeerde buikspreekpop!) de revue. Een speciale vermelding verdient Gouden Kalf-winnares Loes Schnepper, die zich als zwijgende secretaresse in het kantoor van Videoland manifesteert als hilarische moderne zus van Jiskefets Juffrouw Jannie.

Net als in eerder werk van Haars en Van der Kuil worden de grappen, ideetjes en losse flodders in een tamelijk hoog tempo op de kijker afgevuurd. Sommige treffen doel (de aflevering vol korte sketches rond homo's en poep is in al zijn banaliteit hilarisch), andere slaan dood. Ook valt er soms in een segment opvallend weinig te lachen voor een komedieserie, en blijft de kijker wanhopig zoeken naar de clou of betekenis. Maar gezien de korte duur van elke aflevering, zijn ook de mindere delen prima door te komen, in de hoop dat het volgende gekke idee wel weer goed uitpakt.

Onder de vette laag van dildo's, dooie hondjes en schoppen tegen heilige huisjes verkennen de makers de intrigerende, actuele vraag wat humor eigenlijk is en waar de grenzen liggen. Elke keer als de Videolandbaas zijn muze Van Loon tegenwerpt dat dingen echt niet kunnen - van een buurtpedo die kindjes neersteekt tot karikaturale Aziatische toeristen - repliceert Van Loon waarom dan eigenlijk niet.

Wellicht maakt dit geslaagde experiment (dat met het open einde opzichtig naar een tweede seizoen hengelt) nog de meeste indruk als een even schaamteloos als grensverleggend essay over het nut, de noodzaak en de grenzen van een grap in deze barre tijden.

Random Shit S01, vanaf 18 april 2019 op Videoland