Tom Hardy luidt het nieuwe jaar in met een viriel negentiende-eeuws drama, waarin zwarte magie, Britse geschiedenis en manhaftigheid gecombineerd worden.
Door het verdachte overlijden van zijn vader keert de doodgewaande James Delaney (Tom Hardy) terug vanuit Afrika. Hij rijdt, zijn gezicht half bedekt door een zwarte hoge hoed en zijn bemodderde lange jas achter hem aan wapperend, op een wit paard het negentiende-eeuwse Londen binnen. James erft een schijnbaar waardeloos stukje land, Noothka Sound, dat vanwege de strategische ligging echter zeer lucratief blijkt voor de Britse Oost-Indische Compagnie – gezien de in 1816 gestarte onderhandelingen tussen het nieuwe Amerika en het koloniale Engeland over de Canadese grens.
Taboo is een nieuw project van Tom Hardy, die de serie samen met zijn vader en Peaky Blinders- director Steven Knight produceerde. Hardy speelt een voor hem bekende rol: een charismatische, ruwe man van weinig woorden en veel norse grommen. Zijn uitstraling (er loopt een verticaal litteken over zijn gezicht en zijn lichaam is bezaaid met tatoeages) staat in sterk contrast met dat van de Britse officieren, zoals het stijve kostuum van Stuart Strange (Jonathan Pryce), de voorzitter van de Oost-Indische Compagnie. Net als in Game of Thrones , waarin hij de rol van High Sparrow vertolkt, speelt Pryce een arrogant, onaangenaam personage. Oona Chaplin, ook bekend van GoT , speelt James’ halfzuster Zilpha, maar behalve de hint op incest heeft haar personage vooralsnog geen grote rol in dit kostuumdrama (de mannen hebben sowieso de overhand).
Uit de eerste twee afleveringen kan nog niet worden opgemaakt wat de intenties van James zijn. Af en toe wordt de verhaallijn onderbroken door flashbacks over Afrika, hekserij, James’ moeder en slavernij. Door die visioenen krijgt de kijker een glimp van zijn verleden en geheimen, maar niet genoeg om echt diepte aan het plot te geven. De brokjes informatie worden zorgvuldig versnipperd aangeboden waardoor kijkers wel móeten blijven kijken, zo is ongetwijfeld de gedachte. Maar in dit tempo is deze dramatische truc ook wel frustrerend.