Songfestival 2017: de finaleliedjes

De vijf grootste geldschieters van het Songfestival (Duitsland, Frankrijk, Groot-Brittannie?, Italie? en Spanje) zijn automatisch geplaatst, net als gastland Oekraïne. De definitieve volgorde van alle 26 finalenummers wordt kort voor de finale bepaald.

1 Israël
IMRI—I feel alive
???

‘The secret of my life/ Is never givin’ up,’ zingt IMRI. Daar is geen woord van gelogen: was hij de voorgaande twee edities nog achtergrondzanger, nu staat de student uit Tel Aviv vooraan. En dat betekent feest! Op zijn dj Hardwells, een tikje kil-massaal, maar wel lekker op het Israëlische strand, want de warmte piept aan het eind naar binnen in de vorm van een etnisch blaasinstrument.

2 Polen
Kasia Mo´s—Flashlight
??
Denkend aan Polen zien wij jukbeenderen en verboden geliefden snel door oneindig oerbos gaan. Een paar jaar terug kregen we nog vrolijke plattelandsporno, maar nu is de ernst er wel ingeslopen, daar tussen Gdansk en Krakau, en gaat het over vluchtpogingen in het aardedonker, honden en prikkeldraad. Kasia, in een vorig leven celliste, bezingt het amechtig en rauw in een donkere orkestballade met gepijnigde, dreigende violen. Uwaga! Vlucht!

3 Wit-Rusland
Naviband—Story of my life
????

Voor het eerst zal het Wit-Russisch klinken vanaf het Songfestival-podium, al bestaat het hart van dit lied uit de grensoverschrijdende Songfestival-taal: ‘Heeeheehee ai jai jai ja’. In de clip huppelen de twee van Naviband als hippies uit Hair door de herfstbladeren, in knusse tweestemmigheid en geitenwollen kalverliefde, zingende een aanstekelijk gitaarnummer met folkloristische glans, dat tegen beter weten in het idee oproept dat in Wit-Rusland de zon altijd door de bomen schijnt.

4 Oostenrijk
Nathan Trent—Running on air
???

Nathan Trent (in het echt: Nathanaele Koll) klinkt als hitmeester Ed Sheeran, en het door hemzelf gecomponeerde ‘Running on air’ als een verloren liedje van Jason Mraz (‘I’m yours’). Nathan maakt, kortom, gezellige singer-songwriter-pop. Zijn nummer neemt de tijd om op gang te komen, maar als de Songfestival-kijker hem welgezind is, zou hij zomaar hoog kunnen eindigen. Hij heeft er in ieder geval zin in. Let maar op.

5 Armenië
Artsvik—Fly with me ???

Hé Armenië, wat een fijne, excentrieke inzending! En lekker nergens op vast te pinnen ook! Een lokale stoofpot is het, vol Armeense trommels, folk, breakbeat, Madonna’s ‘Frozen’, oost, west, mysterie, drama, aanzwellende opbouw en een eind als een afgrond. Alleen van dat vreemde kostuum, die Star Wars-priesteres-met-geodriehoek, maken we geen chocola. Nou ja, Artsvik zingt het zelf: ‘Many colors and shades, so many voices to embrace. All around.’

6 Nederland
O’G3NE—Lights and shadows
????

Familie is belangrijk voor de zussen Lisa, Amy en Shelley. Hun liedje werd geschreven door vader Rick en is een ode aan hun ernstig zieke moeder. De artiestennaam O’G3NE verwijst naar haar bloedgroep, O. Die extra lading kan bijdragen aan een hoge klassering, en anders is het de prachtige, Wilson Phillips-achtige samenzang wel. Want die harmonie, plus het feit dat we nu drie minuten lang eens géén Katy Perry horen, werkt zeer verfrissend.

7 Moldavië
Sunstroke Project—Hey mamma
??
Zet u schrap voor één lange, op muziek gezette schoonmoedermop. Sergej Jalovitski zingt over een kennismaking met de mama van zijn liefje, waarin hij haar op het hart drukt dat hij een betrouwbare, lieve jongen is. Neem dat letterlijk, want in de videoclip suggereert hij seksuele spanning tussen de twee, en we zijn razend benieuwd hoe dit staaltje Moldavische humor naar het podium wordt vertaald. O, en mag die elektrische viool wég?

8 Hongarije
Joci Pápai—Origo
??

Pápai zingt over zijn zigeunerwortels: origo betekent ‘oorsprong’. En dat is best gewaagd, nu minderheden het op en rond de poesta’s niet lekker hebben, onder regeringsleider Victor Órban. De muzikale hook in dit folk-met-een-beat-nummer is de halve jodel (wéér een!), die zich als een oorwurm in je hoofd nestelt. Maakt meer indruk dan de wat verplicht aanvoelende rap tegen het einde.

9 Italië
Francesco Gabbani—Occidentali’s karma
?????
Een van de grote favorieten, dit vrolijke, Italiaanstalige nummer. Francesco Gabbani, minstens zo goed gekleed als zijn broer Dolce, knipoogt ermee naar de populariteit van oosterse filosofieën in het Westen, naar het klassieke variété en naar de discomuziek, en waarschijnlijk naar nog veel meer dingen die wij niet zien – zo rijk is zijn lied op alle vlakken. ‘La scimmia nuda balla’? Hoppekee, een aap op het podium. Namasté!

10 Denemarken
Anja—Where I am
???

Anja Nissen is de undercover Aussie van het festival: geboren uit Deense ouders, opgegroeid in New South Wales. Ze won The voice Australia en ziet eruit als een klassieke pin-up girl, maar beledig haar niet met makkelijke grappen, want dan haalt ze uit – met haar strot, want dit voor een live-optreden uitdagende nummer beheerst ze volledig. Toch: een tikje aan de saaie kant, ondanks al het gesuggereerde vuur. Sorry mate.

11 Portugal
Salvador Sobral—Amar pelos dois
?????
Die hipsters uit Portugal zijn ook met niks te vergelijken. Neem nu de 27-jarige Salvador Sobral, met zijn knappe gezicht, vlassige baardje, en dat kostuum van een oude revue-artiest: het is een presença waarbij je verwacht dat ieder moment een duif op zijn schouder kan landen. Voeg daarbij zijn originele, melancholische nachtclubliedje en je zit midden in een muzikaal moment van een film van Manoel de Oliveira: stijlvol, eigenzinnig, ontroerend.

12 Azerbeidzjan
DiHaj—Skeletons
???
Experimentele doempop van de band DiHaj, met veel dreigende strijkers en synthesizers. Inhoudelijk kent u het riedeltje wel: relaties zijn intens en echt wel heftige shit en zo. Zangeres Diana, die zich qua look heeft laten inspireren door hacker Lisbeth Salander uit de Millennium-filmreeks, wrijft ons haar duistere boodschap met getergde blik in. Geen winnaar, maar wel een fijn en eigentijds geproduceerd popnummer.

13 Kroatië
Jacques Houdek—My friend
??

Een Songfestival-wet luidt dat er minstens twee dikke deelnemers moeten zijn. Jacques Houdek rekt die wet nog eens op door zich voor te doen als twee deelnemers in één. Qua zang is het bovendien alsof Luciano Pavarotti Robbie Williams heeft opgegeten: een hoge popstem en een diepe bariton wisselen elkaar af. ‘My friend’ kent een catchy refrein en een opvallend intro, over ‘leven op twee manieren’ – luister maar even.

14 Australië
Isaiah—Don’t come easy ????

Isaiah Firebrace, een piepjonge zanger uit een straatarm Aboriginal-gezin met elf kinderen, is hard op weg een superster te worden. Bij de eerste auditie van The X Factor vergat hij zijn tekst en kon meteen huiswaarts, bij auditie twee was het hetzelfde liedje, maar toen mocht hij opnieuw – en won. Wij schatten Isaiahs kansen hoog in, met die roerende, donkere stem met bite in die glanzende ballad. Mits hij tekstvast blijft, natuurlijk.

15 Griekenland
Demy—This is love
??
Een zeer on-Griekse inzending, dit standaard-dancenummer van zangeres Demy. De gebruikelijke haak-maar-in-ritmes, al dan niet vol sirtaki, ontbreken geheel in de begeleiding, en ook de hunky zwartharige Griekse zangers zijn in geen stranden of eilanden te bekennen. Na een rustig coupletje barst het lied los in een stamper à la Martin Garrix. Inwisselbaar.

16 Spanje
Manel Navarro—Do it for your lover
???

Hé, dat gitaartintrootje… is dat niet ‘The lazy song’ van Bruno Mars? Of toch iets van Jack Johnson? Inderdaad, het is de trek-je-slippertjes-maar-aan-song, we gaan lekker niksdoen op het strand, hooguit een beetje surfen, meer niet. Hoe generiek het liedje van Manel Navarro ook moge zijn, het klinkt prettig ongecompliceerd, en hij heeft de gunfactor. Dus klap mee vanaf de bank – do it for your lover!

17 Noorwegen
JOWST—Grab the moment
?

Na het slotconcert van de Heideroosjes viel Marco Roelofs in een zwart gat. Hij verloor zich in drank, drugs en wat al niet meer. Zo maakte hij een Indiana Jones-periode door, waarin hij een hoed opzette, flink aankwam en besloot te gaan zingen in de band van dj Friday the 13th. Een jammerlijke mislukking: muziek zonder richting, een storende potpourri. Marco, hierna is het klaar met die onzin, oké?!

18 Groot-Brittannië
Lucie Jones—Never give up on you
?

Het land dat The Beatles en The Rolling Stones voortbracht, laat zijn Songfestival-bijdrage natuurlijk schrijven door… Emmelie de Forest, de Deense zangeres die het festival in 2013 won? Brian Epstein draait zich om in zijn graf, maar Groot-Brittannië moet wát, aangezien het dit millennium al drie keer met nul punten is geëindigd. Zangeres Lucie Jones lost echter niks op, met dit amper verrassende product uit de Duistere-Ballade-Wordt-Soort-Van-Dancenummer-Generator. ™

19 Cyprus
Hovig—Gravity
???
Van Thomas Gustafsson, die meeschreef aan het winnende ‘Euphoria’ uit 2012, komt wederom een lied met een duister randje. De Zweed moet ter inspiratie door de fabrieksbuurt van Nicosia hebben rondgewandeld, want hij gaf ‘Gravity’ een lome voortdendering mee – alsof het een deodorantreclame betreft waarin zanger Hovig, stevig zwetend in een loods, wanhopig rondjes rent in een roestvrijstalen rad terwijl de zwaartekracht hem belet écht van de grond te komen.

20 Roemenië
Ilinca ft. Alex Florea—Yodel it!
???

Goeiedag! Er wordt gejodeld op het Songfestival, en niet zo’n klein beetje ook! Zangeres Ilinca gaat he-le-maal los met deze opvallende (en grappige) act, die volgens velen een kanshebber voor de titel is. Haar geluid wordt gecombineerd met raps van Alex Florea, wat het geheel nóg een tandje excentrieker (en grappiger) maakt. Gewoon zingen is helaas minder aan Ilinca besteed. Chantal Janzen zou zeggen: ‘Wat kan die meid jodelen, hè.’

21 Duitsland
Levina—Perfect life
??

De buurtjes hebben hun eigen penaltytrauma opgelopen, in het strafschopgebied van FC Eurovision. De afgelopen twee jaar eindigden ze als laatste. Das tut weh. ‘I look for the sweet in every bitter,’ zingt Levina moedig, maar ondanks haar vriendelijke glimlach en stem met scherpte-diepte gaat zij dat puntengemis niet goedmaken. Levina’s song, een neefje van David Guetta’s ‘Titanium’, is voorzichtig en verrassingsloos, een perfect life dat zich voltrekt in keurige lauwheid.

22 Oekraïne
O.Torvald—Time
??
De Tijd himself staat centraal in deze snoeiharde rockinzending. Terwijl O.Torvald zingt dat je soms rust moet nemen en nog meer van dat soort diepzinnige zaken, zien we op een scherm én op de borstkassen van de bandleden een digitale klok die aftelt vanaf 2 minuut 48. Geinig, en handig voor kijkers die de muziek maar zo-zo vinden en willen weten hoelang ze precies hebben om de bitterballen te frituren.

23 België
Blanche—City lights ???

Blanche, zoals de Waalse Ellie Delvaux zich op het podium noemt, is behept met de stem van een stevig doorpaffende Adele en die chagrijnige blik heeft ze afgekeken van een vroege videoclip van Kim Wilde. Nee, geen vingergeknip hier, maar louter geklap in de handen. ‘City lights’ bevat verder voldoende sounds uit de voorinstelling Jaren 80-Indie-Elektronica op de synthesizer om zowel 3FM als Studio Brussel de plaat te laten omarmen.

24 Zweden
Robin Bengtsson—I can’t go on
???
Robin Bengtsson ziet er met de scherpe vouwen in zijn pak en haar uit als een afgewezen kandidaat voor American Psycho: The Musical die het als zaterdagamateurversie van Justin Timberlake probeert, want ‘I can’t go on’ is eerstelijnsfamilie van ‘Can’t stop this feeling’. De loopband-gimmick moet tongue in cheek bedoeld zijn. Even googlen: tungan i kinden, is dat Algemeen Beschaafd Zweeds?

25 Bulgarije
Kristian Kostov—Beautiful mess
???

De Justin Bieber Award gaat naar Kristian Kostov: nog maar zeventien jaar jong, met een aardig gezongen popballad over de prachtige puinhopen waarin verliefde tieners zo makkelijk verzeild kunnen raken. Kristian staat momenteel in de top 3 bij de bookmakers en is daarmee een festivalfavoriet. Toch vinden wij zijn liedje nogal zeurderig en eentonig. Maar misschien denkt de Snapchat-generatie daar héél anders over.

26 Frankrijk
Alma—Requiem
???

In eigen land wordt pianiste-singer-songwriter Alma gezien als een van de talenten van het jaar. Deze – overigens niet zelfgeschreven – uptempo-deun over een zoektocht naar eeuwige liefde klinkt dan ook zoals de meeste nieuwe Franse zangeressen dezer dagen. Maar dat speciaal voor het Songfestival toegevoegde, Engelse refrein (‘You take my smile and make it bright/, before the night erase the light’)? Hmmm.

Eurovisie Songfestival (finale), zaterdag 13 mei, NPO 1, 21:00 uur.