Column Sinan Can: Een geschenk

Vanwege corona is de nieuwe serie die ik zou gaan maken, Sinan op zoek naar het paradijs, uitgesteld. Je zou zeggen dat er nu meer ruimte en rust in het hoofd en in de ziel zit. Maar juist in deze tijden gaat er geen dag voorbij dat ik niet terugdenk aan de kinderen die ik de afgelopen tien jaar tijdens mijn reizen heb ontmoet. Kinderen die ik keer op keer achterliet in de hel op aarde, kinderen van wie de dromen uiteen waren gespat, kinderen die zwaar leden en nog vele ontberingen zouden ondergaan.

Zo dacht ik deze week aan de kleine Hadiya die ik ontmoette in een vluchtelingenkamp in het noorden van de Iraakse stad Tikrit. Hadiya’s ouders waren nooit meer teruggekomen van de markt, een bom had leven van de twee jonge ouders ontnomen. De kleine meid zocht haar ouders in elke kleine en verborgen hoek van hun huis, maar ze waren er niet, opa had gezegd dat ze nu in de wolken waren. Waarop Hadiya reageerde: ‘Ik bouw een raket om naar ze toe te gaan’. Ik ontmoete deze gebroken ziel in de zomer van 2017 toen we het tweeluik In het spoor van IS maakten. Ze liep achter ons aan door de brandende zon. Terwijl de andere kinderen het na een uur wel gezien hadden, bleef zij stug volhouden. Af en toe kregen we een knuffel van haar en dan liep ze weer vrolijk achter ons aan. Na een paar uur waren we klaar en maakten we ons gereed om te vertrekken. Hadiya liep met ons mee tot aan het hek van het kamp en gaf nog een laatste knuffel. We stapten in de auto en reden weg en in de spiegel zag ik haar zwaaien, net zo lang tot ik haar niet meer kon zien. Ik denk dat het een van de ontroerendste momenten was van mijn reizen. Overmand door emotie flitste in mijn hoofd dat we zouden stoppen en terugrijden en dat ik haar zou meenemen naar Nederland en ze een tweede kans zou krijgen in het leven. 

Hoe het nu met Hadiya gaat? Ik weet het niet. Ik probeer het los te laten maar dat lukt me niet. Heel mijn hart hoopt dat zich een wonder heeft voltrokken voor haar, maar het zou kunnen dat ook zij nu in de wolken is. Hadiya betekent in het Arabisch een geschenk.

Meer Sinan Can? Lees iedere week zijn column in de VARAgids!