Poldark S02E01-02: melodrama met een liefdesdriehoek

De charismatische Ierse acteur Aidan Turner (Being Human, The Hobbit) wist het hart van menig kijker sneller te laten kloppen met zijn vertolking van de robuuste Ross Poldark in het eerste seizoen van de historische dramaserie Poldark. De dramaserie is gebaseerd op de gelijknamige boekenreeks van de Britse schrijver Winston Graham uit 1940. De moderne BBC-incarnatie – er is ook een serie uit 1975 - komt van de hand van scenarist Debbie Horsfield (Cutting It).

Poldark vertelt het verhaal van een 18e eeuwse heer die na de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog terugkeert naar de kust van het Britse Cornwall, naar een verwaarloosd huis, en een vervallen familiemijn. Het seizoen zat bomvol: van Turners shirtloze scènes, de liefdesdriehoek met zijn schoonnicht (en voormalige geliefde) Elizabeth (Heida Reed) en zijn vrouw Demelza (Eleanor Tomlinson), het falen van zijn zakelijke ondernemingen, en de rivaliteit met zijn neef Francis (Kyle Soller), tot de kleine overwinningen op de vileine gladjakker George Warleggan (Jack Farthing) en zijn familie.

Het tweede seizoen pakt de draad meteen na de seizoensfinale op. De verwoede pogingen van Ross om zijn fortuin te herstellen en de lokale gemeenschap uit de armoede te halen werken nog steeds door. Nu moet hij de gevolgen van zijn acties onder ogen zien: hij zal voor de rechtbank worden berecht. George - die de onorthodoxe arrestatie had georkestreerd - gebruikt de tijd om een vernietigend verhaal rondom Ross in de gemeenschap te slingeren, in de hoop dat dit ertoe zal leiden dat hij schuldig wordt verklaard.

Ross blijft tijdens de rechtszaak dezelfde man als altijd: blindelings geobsedeerd door eer en gerechtigheid. Hij is zelfingenomen en loyaal, maar dit is ook de man die empathie toont aan de onderdrukten, bevriend raakt met zijn huurders en arbeiders, en schouder aan schouder met hen werkt op de velden en in de mijn.

Ondertussen worstelt Elizabeth nog steeds met haar keuze tussen de twee neven. Om Ross te helpen wil ze gebruik maken van haar charmes, om via George een sympathieke rechter te regelen – ook binnen het magistraat heeft hij vele vijanden lopen. Naast de spanning van de rechtszaak heeft Demelza moeite om zich aan te passen aan haar nieuwe sociale klasse, en wordt ze zich meer bewust van de chemie tussen Ross en Elizabeth – wat zal doorwerken in de rest van het seizoen.

De aantrekkingskracht van Poldark is dat het vrijwillig leunt op de inherente romantiek van het genre. Het combineert kleine stadspolitiek en dromerige liefdesscènes met een eenvoudige plot. Horsfield grijpt niet terug naar ingewikkelde wendingen of grensverleggende onderwerpen. De charme van Poldark ligt in de ongecompliceerde vertelkunst: conflicten en oplossingen, romantiek en bekvechten, en Turner galloperend op een paard over de kust van Cornwall met op de achtergrond zwellende vioolmuziek.

Een vooruitstrevende held, zwijgzame romances, en veel drama. Poldark is een uitermate fijn melodrama.