Parfum S01E01-02: glad Duits moordmysterie

Het verhaal begint met een opmerkelijke bespiegeling: ‘Ambergrijs is lust. Zoete, pijnlijke, moorddadige lust.’ Tegelijkertijd trekt de camera vanuit de lucht over een sombere heide in een afgelegen grondgebied bij de Nederrijn. Al snel zie je het levenloze, gehavende, naakte lichaam van een vrouw die in een zwembad drijft.

De zesdelige miniserie Parfum is een moderne bewerking van de gelijknamige roman van de Duitse schrijver Patrick Süskind. Het originele verhaal speelt zich af in de 18 e eeuw en volgt Jean-Baptiste Grenouille, een Franse wees met een geavanceerd reukvermogen. Grenouille wordt een parfumeur, maar ook een seriemoordenaar die geobsedeerd is door de geur van een vrouw, en haar essentie met behulp van parfum wil herscheppen. De roman werd in 2006 al eerder bewerkt door regisseur Tom Tykwer ( Sense8 ). De nieuwkomer Eva Kranenburg schreef het moderne script in samenwerking met regisseur Philipp Kadelbach.

Detective Nadja Simon (Frederike Becht), haar collega Matthias Köhler (Jürgen Maurer) en aanklager Joachim Grunberg (Wotan Wilke Möhring) - haar getrouwde baas met wie ze een affaire heeft- komen tijdens het onderzoek uit bij vijf jeugdvrienden van een nabijgelegen internaat, die allen een band hadden met het slachtoffer. Het vijftal bestaat uit onder anderen de harde pooier Thomas Butsche (Trystan Pütter), en de introverte parfumeur Moritz de Vries (August Diehl).

‘Het is niet het onbekende dat ons aantrekt. Het is het vertrouwde dat ons fascineert’, aldus Moritz over de kracht van geur. Parfum onthult langzaam de menselijke, donkere kern van de personages die vaak onsympathiek overkomen: machtswellust, minachting, agressie en gevoeligheid.

Cinematograaf Jakub Bejnarowicz zit vaak dicht op de huid van de personages - de camera is soms te indringend bij het tonen van het vrouwelijke lichaam door de lens van het mannelijke verlangen. De flashbacks hebben een nostalgische, vintage filter die in sterk contrast staat met de moderne opnames met veelal gedempte kleuren.

Kranenburg en Kadelbach laten je vanaf de vondst van het verminkte lichaam het geheim in een wereld gevuld met wantrouwen ontwarren. Hoewel rudimentair het verhaal van Grenouille terugkomt, heeft de serie bij vlagen wat weg van de Amerikaanse serie Hannibal. De expliciete scenes worden nauwelijks aan de kijker getoond – die dien je zelf in de stille momenten in te vullen. De paranoia van de personages verdiept naarmate het verhaal vordert, en als snel wordt je meegezogen in de bedwelmende wereld van Parfum.