Panduloria: satire en Hollandse kantoorhumor in een fantasyjasje

Vanaf de eerste aflevering van de 12-delige eerste reeks zijn de verhoudingen binnen het Gilde van de Gulden Draeck heel helder. De 'halfling' Theuderic (Jan-Paul Buijs) leidt elke vergadering en probeert de missies en inkomsten van het zootje ongeregeld in goede banen te leiden. De rest van de clan frustreert eigenlijk al zijn initiatieven en is vooral bezig elkaar te beschimpen en zichzelf op te hemelen: de alcoholistische tovenaar Proculus (Henry van Loon), de verwaande elf Cornolas (Korneel Evers), de arrogante dwerg Donwald (Alex Ploeg) en de kneuzige schildknaap Hubrecht (Alex Klaasen).

Alleen Jörgen (Emilio Guzman), een vreemd oranje wezen met voelsprieten op zijn hoofd, lijkt doorgaans een slimme opmerking te maken. Hij heeft meteen door wat Theuderic wil met het macabere managementsspel dat de groep in één van de afleveringen speelt. Of hij pleit ervoor één keer op zoek te gaan naar de magische staf van Quirobus, het enige middel dat de klimaatveranderingen die de wereld van het gilde bedreigen tegen kan gaan.

Maar iedereen hoont Jörgen weg – iemand die er anders uitziet kan nooit iets slims zeggen! Elke aflevering speelt zich trouwens in zijn geheel af in de kroeg waar het gilde steeds samenkomt. De missies (en soms flashbacks) worden alleen samengevat in vrolijk-krukkige animatiefilmpjes.

Panduloria laat zich het best omschrijven als een variant op Debiteuren Crediteuren , maar dan gesitueerd in een Lord of the Rings -achtige wereld. Schrijvers Emilio Guzman en Thijs van Domburg - allebei ook werkzaam voor het team van De Avondshow met Arjen Lubach - schieten met hun spervuur aan flauwigheid vaak raak.

De beste grappen weten de kijker een spiegel voor te houden over gekke Nederlandse gewoontes of eigenschappen. De aflevering met een orakel (gastrol voor Lubach) die het gilde complottheorieën voorschotelt of de episode waarin 'Monnik Mark', een perverse variant van Sinterklaas, wordt gevierd behoren tot de sterkste van de reeks.

Sowieso komen de verhalen beter uit de verf als het chaotische gilde gasten ontvangt, zoals managementgoeroe Uilenwiel (Rick Paul van Mulligen) die de groep moet leren samenwerken, of de arrogante miljonair Pier (Bas Hoeflaak) die komt opscheppen over zijn fokkerij met gekortwiekte kabouters. Erg grappig is ook het bezoek van de nietszeggende influencer Walewein (Bram Krikke), die elke stap die hij zet via een portrettekenaar met zijn 'volgers' thuis deelt.

Het geniet wel de nadrukkelijke aanbeveling de reeks niet te bingewatchen; bij het consumeren van te veel Panduloria in één keer kan de balans doorslaan en kunnen de vrolijke meligheid en de (bewust) krukkige effecten tegen gaan staan. Maar tegelijkertijd maakt de cliffhanger in de laatste minuut wel nieuwsgierig naar een volgende reeks, waarin de serie zijn kinderziektes kan achterlaten en zijn volledige potentie kan gaan benutten.