Ozark S04E01-02: zinderend begin van slotstuk

Ozark draait van meet af aan om het smeden van misschien wel onontkoombare allianties: de vijand van je vijand is je vriend. En hoe verder Wendy Byrde (Laura Linney) wegzakt in het moeras van dilemma’s, hoe minder last ze lijkt te hebben van gewetenswroeging. In het derde seizoen liet ze haar labiele broer Ben (Tom Pelphrey) vermoorden; in het vierde (en laatste) deel bedreigt ze een FBI-agent en haar nieuwgeborene. Niets zal Wendy in de weg staan om haar met drugsgeld opgezette stichting te laten floreren. ‘ I’m not fucking losing ’, verkondigt ze als haar plannen voor de zoveelste keer worden gedwarsboomd.

Wendy’s zoon Jonah (Skylar Gaertner) is hier debet aan. De flapuit vertelt andere partijen tussen neus en lippen door van de plannen van zijn ouders, terwijl hij zich ook nog eens aansluit bij de nieuwbakken tegenpartij van de Byrde-familie: Ruth (Julia Garner) en haar opdrachtgever, de heroïneboer Darlene (Lisa Emery). Er zijn daarnaast meer obstakels op de weg naar eeuwigdurend geluk voor de Wendy en haar gezin: zo doet een privédetective onderzoek naar de dood van advocate Helen Pierce (Janet McTeer) en ontpopt de neef (Alfonso Herrera speelt Javi Elizonndro) van drugsbaas Omar Navarro (Felix Solis) zich als de grootste luis in de pels: hij wil de handel van zijn oom overnemen, linksom of rechtsom.

Tóch is het einde aanstonds. De eerste aflevering draagt zelfs de titel ‘het begin van het einde’. En dus is het gissen geblazen: vindt Marty Byrde (Jason Bateman) – ditmaal pragmatischer dan zijn eega Wendy - een excuus om de handen ineen te slaan met Darlene in een poging de invloed van het Mexicaanse drugskartel te decimeren? Sluit Ruth zich weer aan bij haar surrogaatfamilie? Die suggesties worden telkens gewekt. Misschien wel omdat je als kijker steevast voor de underdog bent, en dat zijn in het geval van Ozark een stelletje antihelden die qua misdaden altijd nog iets minder op hun kerfstok hebben dan de Mexicanen over de grens.

Dus juichen we voor de Byrde-familie. En ook een beetje voor Ruth, telkens met veel branie vertolkt door Julia Garner, die zich onlangs ook manifesteerde als een uitstekend filmactrice, bijvoorbeeld in The Assistent (2019). Sowieso zijn het de vrouwen – Darlene, Ruth en Wendy – die er op cruciale momenten lijken te staan. Soms bewegen ze zich op de achtergrond, maar zodra het nodig is laten ze hun tanden zien. Met Wendy voorop: het valt te benieuwen hoe ze in het slotstuk de grond onder haar tegenstanders weg zal maaien. Dat dit een spannende en zinderende aangelegenheid wordt, staat buiten kijf.