Operation Nation: flauwe eigentijdse Romeo en Juliet

Foto credits: Netflix

Romeo en Juliet in tijden van hevige polarisatie; zo zou je Operation Nation kunnen omschrijven. Als een lofzang op de verboden liefde, tussen een extreemlinkse vrouw (Magdalena Máscianica speelt Pola) en een extreemrechtse minkukel (Maciej Musialowski speelt Slawek). Wanneer Pola door omstandigheden vanuit Warschau moet terugverhuizen naar haar ouderlijk dorp dan ontmoet ze Slawek, een dolende ziel die onderdeel is van een groep nazi’s. In de openingsscène toont regisseur Piotr Kumik wat de Pool en zijn nazivrienden, allemaal uitgedost in bomberjacks, zoal doen in hun vrije tijd.

Zo vieren ze Hitlers verjaardag, tijdens een partijtje in het bos. Alleen jammer dat de swastika die de mannen op de vlag moesten tekenen is mislukt en meer wegheeft van een verwrongen hand. Sowieso brengt Kumik de rechtse rakkers koddig in beeld. Als Hitlers verjaardag wordt verstoord door een politie-aanval en een agent schreeuwt dat de kaalkoppen hun handen omhoog moeten doen, dan is hun eerste reflex hun rechterarmen ferm de lucht in te slingeren. Grappig? Niet per se. Althans, veel van dit soort grappen zijn al talloze malen gemaakt. Onder meer door Duitse satirici die al vaker hebben laten zien sterren te zijn in het beschimpen van nazi’s.

Kumiks film leunt in die zin erg op stereotypen. Zo kan Pola als onvervalste activiste haar mond niet houden over hoe ze de wereld wil verbeteren. Ze doet dat op eloquente wijze maar lijkt niet graag naar anderen te luisteren, waardoor het lijkt alsof ze lijdt aan een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Uiteindelijk blijkt de premisse voor Operation Nation gewoon niet zo’n geslaagd idee. Wie wordt hier beter van? Zullen extreemrechtse lieden, de film is overduidelijk van de hand van linkse makers, nu eindelijk tot inkeer komen?