Oogappels S01: opvoedstress en puberleed

Foto credits: Wessel de Groot

Opgroeien is zwaar, opvoeden is zwaarder. Dat is de les die je uit de twee voor recensie beschikbare afleveringen (aflevering 2 en aflevering 7) van de nieuwe dramaserie Oogappels wel een beetje kunt trekken. De serie is afkomstig van de makers van onder meer Gooische Vrouwen en Divorce, al past Oogappels wat betreft toon meer bij de laatste dan bij de eerste.

De serie volgt het wel en wee van vier Amersfoortse gezinnen, waarvan de kinderen allemaal naar dezelfde middelbare school gaan: kookvlogger en alleenstaande moeder Fabie (Bracha van Doesburgh), haar vriendin Carola (Eva van der Gucht) met vriend Marcel (Mike Libanon), die op zijn beurt bevriend is met Erik (Ramsey Nasr) en Merel (Malou Gorter), die weer een 18-jarige dochter (Susan Radder) deelt met Tim (Jeroen Spitzenberger), die nu samen is en een kind heeft met Dina (Maryam Hassouni). Volgt u het nog?

Deze indrukwekkende cast wordt ook nog eens bijgestaan door een gerenommeerde oudere garde, waaronder Jaap Spijkers, Hans Croiset, Loes Luca en Edda Barends. Zij doen als de grootouders een boekje open over hun ideale opvoedmethode. Moet je je kinderen voor hun fouten behoeden of ze deze gewoon laten maken? Wat doe je wanneer je porno of softdrugs op hun computer/kamer ontdekt? En had je sowieso wel iets in hun kamer/op hun computer te zoeken?

Sommige dingen zijn over de jaren veranderd. Is het huidige leven voor jongeren stressvoller, met alle externe prikkels van mobiele telefoons, computers en sociale media? Absoluut, vinden de grootouders. Maar de meeste puberproblemen – liefdesverdriet, het experimenteren met verdovende middelen, je plek vinden binnen de pikorde op school, studiekeuzestress – zijn van alle tijden.

Wat Oogappels ook dondersgoed laat zien, is dat de ouders, ondanks alle goede bedoelingen, het niet per se altijd beter weten. Zij hebben dan misschien niet meer te maken met studiestress, maar wel met het vinden van voldoende werkopdrachten. En terwijl hun kinderen graag stiekem een jointje roken, zijn sommige ouders net iets te afhankelijk van de inhoud van hun medicijnkastje. Ook de volwassenen worstelen met de liefde, en met zichzelf.

De enige die echt goed in zijn vel lijkt te zitten is Chris (Thor Braun, De Boskampi’s, De 12 van Oldenheim), de zoon van Erik uit een eerdere relatie. ‘Waarom loop je er eigenlijk altijd zo achterlijk bij?’, wil de verbitterde moeder van Merel (Nettie Blanken) weten, wanneer ze hem ziet rondlopen met eyeliner en in een fleurige tuniek. ‘Helemaal normaal kan je dit toch niet noemen. Ben je homo?’ Chris geeft haar vriendelijk en eerlijk antwoord – 'helemaal normaal is geloof ik niet echt mijn ding. Ik weet nog niet of ik homo ben' – ook op haar vraag of hij gelukkig is, hier. ‘Vaak wel. Soms niet. En u?’