Oei, ik groei!: tegelijkertijd herkenbaar en totaal onrealistisch

Katja Schuurman, Sallie Harmsen en Soy Kroon in een film met uitvergrote clichématige perikelen van nieuwe ouders in het eerste levensjaar van hun kind.

Op 15 oktober 1992 verscheen het eerste Oei, ik groei!-boek, dat nu een bekend fenomeen is onder ouders wereldwijd. Want: als je baby huilt, hangeriger of humeuriger dan normaal is, vraag je je als nieuwe ouder af waarom dat zo is. Het zou zomaar kunnen dat je kindje in een van de tien sprongen zit. De mentale ontwikkeling van kinderen in het eerste levensjaar vindt namelijk, volgens antropoloog en pedagoog dr. Hetty van de Rijt en gedragsbioloog dr. Frans X. Plooij, in tien sprongen plaats. Zij deden 35 jaar onderzoek naar de interactie tussen ouders en baby’s en schreven het voor veel ouders onmisbare boek. Inmiddels is er een app en een website van Oei, ik groei!. En nu ook een film - die achterwege gelaten had kunnen worden.

De film volgt drie stellen die allemaal net een baby hebben gekregen: Anne (Sallie Harmsen) en Barry (Soy Kroon), Kim (Katja Schuurman) en Roos (Sarah Chronis) en donorvader Kaj (Louis Talpe) en Ilse (Yolanthe Cabau) en Sabri (Iliass Ojja). Kim is oprichter van de club Moeders voor Moeders, een soort sociëteit die voelt als sekte waar moeders lid van worden om bijvoorbeeld binnen te kunnen komen bij een populair kinderdagverblijf en workshops kunnen volgen over gezonde voeding.

Hoewel nieuwe ouders vaak zeggen dat alle clichés waar zijn en daar verbondenheid door voelen – en dan vooral dat de tijd snel gaat en het mooi en zwaar tegelijkertijd is – worden de clichés van ouderschap én het romkom-genre enorm uitvergroot in de film. Zo zijn er vooroordelen op het werk, wordt met moeite afgekolfde melk gemorst, weigeren de mannen uit bed te komen in de nacht en is de zaaddonor roekeloos (waarom nemen ze dan juist hem als donor voor alle drie hun kinderen?!).

Juist in de verhaallijn van Ilse en Sabri missen de makers de kans om stigmatiserende stereotypen en vooroordelen over Marokkaanse en islamitische gebruiken te doorbreken. De problemen waar Ilse mee te maken krijgt, waarvan de grootste de besnijdenis van haar zoontje en het kiezen van een naam, zijn dingen die volgens de film niet tijdens de zwangerschap (of daarvoor) besproken worden, maar pas als het kind er is. En dan is er ook nog onbegrijpelijke ‘grap’ tijdens het feest waarbij baby Semih besneden moet worden.

Het zijn er niet veel, maar er zijn ook momenten die wel zorgen voor (h)erkenning. Zoals dat het geven van borstvoeding niet vanzelf gaat en heel pijnlijk kan zijn en dat het consultatiebureau met adviezen en opmerkingen komt die ouders onzeker maken.

Oei, ik groei! is vanaf vrijdag 9 juni 2023 te zien op Netflix