Nodeloos geworden

PowNed leek op sterven na dood, maar vond zichzelf opnieuw uit. Inmiddels is de omroep weer springlevend, maar is PowNed PowNed nog wel? 

Het omroepbestel opblazen. Dat was de niet geringe ambitie die Dominique Weesie uitsprak toen PowNed in 2009 als als aspirant-lid werd toegelaten tot dat bestel. Weg met die Hilversumse eenheidsworst, dat brave, dat lopen op eieren. In plaats daarvan: schoppen tegen de heilige huisjes. Kabaal maken. Taboes doorbreken. Lekker stout zijn, en daar en passant een enorm publiek mee bereiken. Want Weesie wist al hoe dat moest, de mensen bereiken. De door hem opgerichte website Geenstijl scoorde geweldig en het was aan die trouwe achterban te danken dat de benodigde 50.000 leden voor de omroep snel binnen waren.
Het succes van Geenstijl was te danken aan een geheel eigen toon en aanpak, door sommigen beschreven als de nieuwe hufterigheid maar gaandeweg toch ook erkend als functionele rebellie waarbij daadwerkelijk misstanden aan de kaak werden gesteld, tussen veel internetfähige zolderkamer ongein door. In eigen woorden: tendentieus, ongefundeerd en nodeloos kwetsend. Politieke aanvliegroute: rechts.

Het begin van PowNed op televisie was ambitieus met het dagelijkse nieuwsprogramma PowNews. Wat ongepolijst misschien, maar best vaak raak en al tatiereportages waarbij Rutger Castricum, Danny Ghosen, Tom Staal of Jan Roos ongegeneerd de microfoon – met gevreesde roze plopkap – onder neuzen duwde en door bleven vragen, en door, en door. De kunst was: meedoen met de flauwigheid maar nooit denken dat je grappiger was dan de ondervrager. Velen slaagden niet voor die test, gerichte mediatrai-ning ten spijt.

Arjen Fortuin, televisierecensent van het NRC: ‘Zo begon het, met keten op het Binnenhof en elders. Voor een deel was dat meteen al heel onaangenaam en respectloos. Een heel hoog huftergehalte had het vaak. En net als pesten op het schoolplein was niemand daar uiteindelijk mee gediend, behalve de pestkop zelf misschien. Ondertussen was het voor een deel ook ontzettend verfrissend. En dat verfrissende is inmiddels mainstream geworden, met de rubriekjes van Jaïr bijvoorbeeld, en Emma Wortelboer. Het levert ook echt weleens wat leuks op.’

Maar leuk of niet, de mensen keken. Zo’n 400.000 kijkers per dag, in het geval van PowNews. Vier jaar hielden ze dat vol, het moordende tempo van dagelijkse televisie. Toen was het op bij de makers. Weesie zegt daarover in de Volkskrant: ‘Ik ben veeleisend, zette verslaggevers op scherp en moest veel ego’s in het gareel houden. Er vielen weleens woorden. De redactie ging eraan onderdoor, en ik eigenlijk ook.’

En in 2014 was de koek op en stopte PowNews, overigens met een ongekend spraakmakende laatste uitzending waarin Onno Hoes – toenmalige burgermeester van Maastricht – betrapt werd op een erotische date met een jonge student. Hoes trad erom af en de nasleep was een lange.

Daarna werd het zoeken voor PowNed. De omroep worstelde met de vertaalslag van hun identiteit op televisie. Ideeën voor nieuwe programma’s kwamen niet door de Hilversumse ballotage en de koers werd verlegd naar online waar volgens Weesie de doelgroep zat: de internetgeneratie. Het doel werd om de eerste omroep te zijn die alleen nog maar online televisie zou gaan maken.

Lees verder in VARAgids 17 vanaf bladzijde 26 .