© Paramount Pictures
We zetten een aantal recent op Netflix verschenen films op een rij. Met deze week: Brad Pitt voor het eerst in de ruimte, een bewerkte versie van de derde Godfather en 'whitewashing' in Zuid-Amerika.
Ad Astra (2019)
Acteurs: Brad Pitt, Tommy Lee Jones, Donald Sutherland
Regie: James Gray
© 20th Century Fox
In navolging van zijn Ocean's-collega's George Clooney (Solaris, Gravity) en Matt Damon (The Martian, Interstellar) begaf Brad Pitt zich in Ad Astra voor het eerst in de ruimte. De film doet ook wel enigszins denken aan Interstellar (ze werden allebei geschoten door de Nederlandse cinematograaf Hoyte van Hoytema en zien er erg fraai uit), hoewel Pitt's psychologische scifi-drama - wellicht door het redelijk simpele verhaal en het minimalistische acteerwerk - toch met meer verdeeldheid werd ontvangen. Ad Astra volgt de ruimtereis van astronaut Roy McBride (Pitt) die na de ontdekking van een grote bedreiging voor ons zonnestelsel koers zet richting Neptunus, om zijn vader (Tommy Lee Jones) - die ruim vijftien jaar niets meer van zich heeft laten horen - op te sporen. De film werd geregisseerd door James Gray (The Lost City of Z), wiens recente regieklus Armageddon Time (2022) vanaf 22 juni te streamen is op SkyShowtime. Lees ook onze eerdere recensie van Ad Astra.
The Godfather Coda: The Death of Michael Corleone (2020)
Acteurs: Al Pacino, Diane Keaton, Andy Garcia
Regie: Francis Ford Coppola
© Paramount Pictures
Francis Ford Coppola zag het gekraakte The Godfather: Part III (een titel waar hij zelf een hekel aan had) nooit als een volwaardig vervolg maar meer als een epiloog. In 2020 greep hij dan ook de kans aan om een nieuwe versie van de film te maken, waar de originele titel aan werd toegevoegd. Verwacht echter geen nooit vertoonde scènes als in de Redux-versie van Apocalypse Now: het verschil zit in de opbouw en de dingen die juist werden weggelaten. De herziende structuur maakt het acteerwerk van Sofia Coppola er weliswaar niet beter op, en ook het gemis van Robert Duvall is niet meer op te vangen, maar Coda trimt - zeker in het begin - overtollig vet weg, waardoor er met dank aan de kortere speelduur net wat sneller 'to the point' wordt gegaan en er iets meer tempo in komt te zitten. De klassieke quotes ('just when I thought I was out, they pull me back in') blijven gelukkig wel intact. En zo kunnen zelfs de grote haters van de film wellicht toch voorzichtig weer een kijkbeurt wagen.
The House of the Spirits (1993)
Acteurs: Meryl Streep, Glenn Close, Jeremy Irons
Regie: Bille August
© Miramax Films
De controverse rondom het fenomeen 'whitewashing' is dankzij social media vandaag de dag enorm zichtbaar maar bestaat natuurlijk al veel langer. Het was een van de redenen waarom het (Amerikaanse) publiek in 1993 maar weinig moest hebben van het epische The House of the Spirits, ondanks al het talent (tweevoudig Palme d'Or-winnaar Bille August regisseerde) achter de schermen. In het meerdere decennia bestrijkende drama over een Chileense familie worden de drie vrouwen (wier namen ironisch genoeg verwijzen naar de kleur wit) namelijk gespeeld door Meryl Streep (Big Little Lies), Glenn Close (The Wife) en Winona Ryder (Stranger Things). Ook de mystiek die wel aanwezig was in de roman waar de film - die het overigens beter deed in Europa - op werd gebaseerd ontbrak volgens de criticasters grotendeels in de adaptatie. Grace Gummer, de dochter van Streep die bekend is van Mr. Robot, maakte in het drama haar acteerdebuut als jongere versie van haar moeders personage.
Ontvang elke werkdag de beste kijktips met de Avondeditie-nieuwsbrief