Narco-Saints S01E01: dubieuze Zuid-Koreaanse thriller

Foto credits: Cho Wonjin / Netflix

Het probleem met sommige Zuid-Koreaanse films die zich in den vreemde afspelen is dat ze nauwelijks geïnteresseerd zijn in niet-Koreaanse personages. Dat is van meet af aan ook te zien in Narco-Saints : een op een waargebeurd verhaal gebaseerde thriller over een ambitieuze maar naïeve Zuid-Koreaan die in Suriname – ergens rond 2005 – een handel in roggen begint. De Surinaamse personages  - een Chinees-Surinaamse maffioso; een militaire officier – zijn steevast bad guys. ‘Normale’ Surinamers figureren slechts in het verhaal. Je zou dat zonder blikken of blozen exotisme kunnen noemen, want als de camera wel de focus verlegt naar de lokale inwoners, dan zijn het shots van dansende vrouwen in kleurrijke gewaden.

Niettemin draait Narco-Saints om Kang In-gu (Ha Jung-woo): een ondernemer die op zich een aardig leventje leidt in Zuid-Korea, maar daar moet hij wel érg hard voor werken. Dus besluit hij op een dag zijn vrouw en kinderen tijdelijk in de steek te laten door te settelen in Suriname. Daar eten ze de rog - die veel voorkomt voor de kust - niet, terwijl het dier een delicatesse is in zijn moederland. Kortom, de Zuid-Koreaan ziet dollartekens in zijn ogen. Maar als hij eenmaal zijn bedrijf heeft gevestigd, en de handel voorspoedig lijkt te verlopen, dan dienen zich de eerste onheilstekens aan: het leger wil graag een deel van de winst.

Als Kang vervolgens met z’n collega een nachtclub bezoekt, dan krijgt hij de wind van voren van Chinees-Surinaamse gangsters: ook zij willen een deel van de winst. Uit wanhoop zoekt Kang advies bij een lokale invloedrijke pastoor (Hwang Jun-min): hij kan Kang in ieder geval helpen met de Chinese maffia door ze stoïcijns te melden dat ‘alle vis van God is’. Aan het einde van de pilotaflevering komt Kang er echter achter dat de schepen die hij naar Zuid-Korea stuurt ook cocaïne vervoeren. Hij is ongemerkt betrokken geraakt bij grootschalige drugshandel - speelt de pastoor een dubbelrol?

Hoe dan ook wordt Suriname in Narco-Saints  afgespiegeld als een soort beerput waar de helft van de inwoners een actieve rol vervult in de drugshandel. Het land wordt in die zin gemakzuchtig gereduceerd ten faveure van de plot en ook nog eens uitgebuit. Daar is duidelijk niet over nagedacht. En dat is kwalijk.