Mijn vader de hasjkoning S01E01: true crime en ouderportret tegelijk

Foto credit: Videoland

Hij was ‘bang voor zijn vader’ en zijn vader was ‘zijn held’. Will Falize maakte met documentairemaker Ruud Lenssen een film over zijn vader Jan ‘De Pinda’ Falize. Een maffioso die in de jaren 80 en 90 gigantische bedragen verdient met de handel in hasj en wiet vanuit zijn thuisbasis in Venlo. Hij omschrijft zijn vader als een man ‘die iedereen in gort lijkt te staan’. Niettemin was Will de stamhouder: de beoogde opvolger van zijn vader. Dat Mijn vader de hasjkoning al werd vergeleken met een soort Nederlandse documentaireversie van The Sopranos komt in die zin niet uit de lucht vallen.

Will Falize probeert samen met Lenssen ook te doorgronden hoe zijn band met zijn vader toen was en hoe die nu is. Want Jan is springlevend en laat zich zelfs, al doet hij dat bij vlagen met tegenzin, interviewen door zijn zoon. Vooral fascinerend zijn de fragmenten uit homevideo's tussendoor: inkijkjes in een familie die puissant rijk wordt met handel die het daglicht niet kan verdragen. Zo vertelt Will smakelijk hoe ze regelmatig naar Amsterdam reden en dat hij dan een pak van Versace, of een dure ring, mocht uitkiezen. Al snel dienen zich echter ook de gruwelijkere zaken aan: pa duldde geen concurrentie, en ging daar heel ver in.

Mijn vader de hasjkoning oogt in die zin deels als ouderportret, maar ook deels als traditionele true crime. De makers lijken zich hiervan bewust te zijn: de cowboyverhalen spelen zich af in het verleden, maar in het heden vraagt Will zich af wat voor mens hij eigenlijk is door het criminele verleden van zijn vader. Dat levert interessante televisie op. Hoewel de openingsaflevering af en ietsjes te romantisch oogt: dat hasj smokkelen uit Marokko wordt wel erg zonnig en eenvoudig en ook wel stoer afgespiegeld. Maar hoogmoed komt voor de val, en aan het einde van de aflevering wordt al gezinspeeld op hoe de boel uit de hand liep.