Master of Light: contemplatief portret van schildertalent

Foto credits: HBO

Wanneer George Anthony Morton na een roofoverval tot tien jaar cel wordt veroordeeld besluit hij, geïnspireerd door zijn grote voorbeeld Rembrandt van Rijn, kunstschilder te worden. De Amerikaan blijkt al snel over een uitzonderlijk talent te beschikken. Hij is, zoals de titel impliceert, onmiskenbaar een meester van het licht. En door te schilderen – nadat hij vrijkomt portretteert Morton zijn familieleden – verwerkt hij ook zijn trauma’s. Zo staat in de film Mortons moeizame relatie met zijn moeder – die aan drugs verslaafd is en voortdurend vastzit – centraal. Omdat de kunstenaar zich ondanks alles losgewrikt heeft van zijn lot, lijkt documentairemaker Rosa Ruth Boesten – wier film onder meer werd bekroond met de juryprijs op het prestigieuze SXSW-festival in Austin - te suggereren.

Hoewel Morton zijn verleden nooit volledig van zich af kan schudden. Hij gebruikt soms de emoties die hierbij ontstaan ook als drijfveer voor een schilderij – zoals wanneer hij zichzelf portretteert na een aanvaring met zijn moeder. Zoveel details zijn te ontwaren in zijn getormenteerde gelaat.

Overigens is Morton niet de enige lichtkunstenaar in deze film. Achter de camera zorgt cameraman Jurgen Lisse voor schilderachtige shots. Lisse is een observator, die met zijn camerawerk het onderwerp spiegelt: zijn taak is in die zin om de hoofdpersoon net zo waardig en mooi neer te zetten als de wijze waarop Morton mensen schildert. Ook hier valt het lichtspel op. In sommige frames creëert Lisse – samen met de dromerige klanken van componist Gary Gunn – een contemplatieve sfeer.

Het resultaat is een bijzondere film, die draait om boetedoening, en om hoe een kunstenaar zijn gave kan gebruiken om verder te komen in het leven. Hoewel Boesten – die overigens net als Lisse uit Nederland komt - wel benadrukt dat Morton grote offers heeft moeten brengen. Of zoals Morton op een gegeven moment zelf uitschreeuwt: ‘Deze eeuwigdurende cyclus, hoe heb ik daaruit weten te vluchten!’