Losers S01E01-02: leren van tegenspoed

In de sportwereld heeft een ieder maar één doel voor ogen: winnen. Verlies is onontkoombaar, maar daar wordt liever geen aandacht aan besteed. Er is altijd ruimte voor het verhaal van de underdog: iemand die ogenschijnlijk onoverkomelijke obstakels kan overwinnen om succes te behalen. Maar hoe zit het dan met de atleten die geen succesverhaal creëren?

De achtdelige documentaireserie Losers richt zich op verhalen binnen acht verschillende sporten, waaronder boxen, basketbal, golf, figuurschaatsen, curling en voetbal. Elke aflevering draait om een sportieve nederlaag, en toont hoe een sporter of een team weer opstaat om opnieuw voor zichzelf bepalen hoe succes eruitziet.

In een aflevering van 30 minuten krijg je middels diepgaande gesprekken een gelaagd beeld van een sporter die beroemd werd om zijn of haar tekortkomingen in de sport, en zie je hoe de nederlaag verder doorwerkte in hun persoonlijke leven. Via archiefbeelden, talking heads, en interviews met de atleten krijg je een volledig beeld. Daarnaast krijg je middels korte animaties brokjes informatie over de sport voorgeschoteld.

In de eerste aflevering ‘The Miscast Champion’ wordt duidelijk dat Michael Bentt als bokster op weg was naar het WBO zwaargewicht kampioenschap. Hij vertelt over het misbruik van zijn vader, en zijn eigen (sportieve) ambities. ‘Boksen is geen sport, het is overleven. Primitief overleven’, stelt Bentt. Je ziet hem worstelen op zoek naar een uitweg vanuit een - zowel geestelijk als lichamelijk - diep dal. Gelukkig weet hij zijn ware roeping te vinden, nadat hij op de bodem was geraakt. De mogelijke degradatie van het Britse voetbalteam Torquay United staat centraal in de tweede aflevering ‘The Jaws of Victory’. Het team heeft de nederlagen omarmd en deze vormen inmiddels zelfs hun identiteit – of zoals Torquay-fan John Lovis stelt: ‘Je hoopt op het beste en vreest voor het ergste als je Torquay volgt.’

Regisseur Mickey Duzyj creëert in de kern een conventionele sportdocumentaire – maar zijn achtergrond als animator drukt een mooie stempel op de serie. Wat Losers aantrekkelijk maakt is dat er geen sprake is van spot, er sluimert namelijk empathie door in de afleveringen. Hetgeen wat de korte afleveringen met elkaar verbindt is dat iedere atleet telkens dient te evalueren wat hij of zij onder succes verstaat. Voor de één kan het de behoefte zijn om een diepere betekenis te zoeken buiten de sport, en voor de ander is het jezelf herpakken uit liefde voor het vak.

Winnen is inherent verbonden aan maatschappelijk succes, maar soms heb je het nodig om flink op je snuiter te gaan, en jezelf terug te vinden in het proces. Losers gaat uiteindelijk over het leven na een nederlaag. Misschien zijn soms nu juist losers de grootste winnaars.