Looop Lapeta: remake van Lola Rennt is gemiste kans

Looop Lapeta is een Indiase remake van Lola Rennt (1998), de klassieker van Tom Tykwer waarin een hard rennende jonge vrouw in Berlijn 20 minuten heeft om 100.000 Duitse mark bij elkaar te scharrelen. Anders wordt haar vriendje omgebracht. Tykwer toont deze beproeving drie keer, met telkens een andere afloop. Lola Rennt heeft een totale speeltijd van net iets meer dan 80 minuten. Je zou in die zin kunnen stellen dat Tykwer destijds alle overbodige passages uit de film schrapte. Looop Lapeta is echter van de nodeloze verhaalwendingen, en bijna een uur langer dan het origineel. Een gemiste kans dus.

Filmmaker Aakash Bhatia heeft te veel hooi op zijn vork genomen, en begrijpt in zekere zin niet dat het in Lola Rennt ook draaide om de visuele kracht. Hij laat echter zijn twee hoofdpersonen voortdurend het verhaal contextualiseren, in plaats van de beelden voor zich te laten spreken. Hoewel Bhatia wel min of meer trouw blijft aan het origineel: Looop Lapeta draait om Savi (Taapsee Pannu) die haar lover Satya (Tahir Raj Basin) moet helpen zo snel mogelijk een pakketje te bezorgen. Dat Savi een oud-atleet is met een blessure – zie ook de felroze tape op haar knie – komt goed uit.

Er staan immers levens op het spel. Hoewel je als kijker voortdurend wordt afgeleid door de overvloed aan voice-over, de fluorescente mise-en-scène, het overmatige gebruik van groothoeklenzen en split screens en de freeze frames. Vorm verslaat inhoud met gemak. Hoewel de vorm is als een kermis waar alle attracties zo hard staan dat je van frustratie maar naar huis vertrekt. Misschien is er ook gekozen voor de nadruk op de vorm, omdat deze remake daarnaast weinig om het lijf heeft; omdat Bhatia er niet in is geslaagd om de dualiteit tussen vrije wil en determinisme – die centraal staat in Lola Rennt – vakkundig te adapteren.

Maar wie koketteert met een filmklassieker, mag er ook op aangesproken worden als het niet werkt, en Looop Lapeta werkt voor geen meter.